Aşırı nüfus on yıllardır distopik kurgunun temelini oluşturuyor ve hikayelere, sonsuz bir şekilde yayılan insanlığın Dünya kaynaklarını bir kırılma noktasına getireceği söylendi. Ancak sayılara tekrar baktığımızda farklı bir senaryo ortaya çıkıyor.
Bir araştırmacı ekibi, 2060 yılında Dünya’da iki milyar daha fazla insan olabileceğini tahmin ediyor. Ancak sadece birkaç on yıl sonra doğum oranları düşecek ve Japonya ve İtalya gibi ülkeler nüfuslarının yarısını kaybedecekler.
Bu genel düşüşün toplumu ve gezegeni nasıl etkileyeceğini söylemek zor.
Beslenecek boğazların azaltılması ve uygun boyutların azaltılmasıyla çevre üzerindeki yükün azaltılacağını varsayabiliriz. Ancak küçülen bir nüfus aslında iç açıcı olmayabilir.
Washington’daki Sağlık Ölçümleri ve Değerlendirme Enstitüsü’nde (IHME) yeni çalışmanın ilk yazarı ve biyoistatist Stein Emil Vollset şöyle diyor: “Her ne kadar nüfusun azalması, karbon emisyonlarının düşürülmesi ve gıda sistemlerindeki baskının azaltılması olumlu bir haber olabilir, yaşlılar artar ve gençler azalır. ülkeler daha az çalışan ve daha az vergi mükellefi ile büyümeyi zor bulabilir ve ekonomik sorunlar ortaya çıkabilir. Buna ek olarak, ülkelerin yaşlılara sosyal destek ve sağlık hizmetleri sağlamak için ihtiyaç duydukları bütçeyi yaratma kabiliyetleri azalabilir. ”
Washington Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde Stein ve IHME ile çalışan bir araştırma ekibi, bu yeni çalışmada 2017 Küresel Hastalık Yükü Çalışması’ndan toplanan verileri kullanarak dünya çapında nüfus artışını değerlendirdi.
Sonuçlar, bugünkü 7.8 milyar rakamının 2064 civarında artacağı ve 9.7 milyarda yatay hale gelebileceğini gösteriyor. Sonra bu havuz küçülmeye başlayacak ve yüzyılın sonunda 8,8 milyara dönecektir.
Bu rakamlar, geçmiş yıllarda yapılmış ve 2100 yılına kadar 12.3 milyar kadar yüksek (görünüşte herhangi bir düzlük olmadan) bazı cesur figürlerle büyük bir çelişki içindedir. Peki hangisine inanmalıyız?
Hangi tahminlere güvendiğinizi bilmek, en çok hangi matematik araçlarına güvendiğinize bağlıdır.
Herhangi bir bölgedeki nüfusun büyüklüğünü tahmin etmek, teşvikleri ve insanların yaşamı boyunca doğan çocuk sayısını etkileyen çeşitli sınırlamaları doğru bir şekilde dikkate alabilecek bir modele bağlıdır.
Geçmiş girişimler, bireyin yaşamı boyunca doğan toplam çocuk sayısını gösteren toplam doğurganlık hızı olarak bilinen bir faktöre dayanıyordu. Başka bir alternatif, tamamlanmış topluluk doğurganlığıdır; yani, belirli bir yaştaki bir grup kadının doğduğu ortalama çocuk sayısını kullanmaktır. Bu durumda, kadınların yaşı 50 olarak belirlenir.
Çalışmada ikinci seçenek kullanılmıştır ve herhangi bir bölgedeki nüfus artışının gidişatını etkileyen göç örüntülerini belirlemek için biraz farklı bir yaklaşım da benimsenmiştir.
Ekip, “Doğurganlık, ölüm ve göç kalıplarının değişebileceği rotaları yapan modelimiz, gelecekteki trendlerin geçmiş trendlerden nerede farklı olabileceğini belirleyebilir.”
Sonuçlar, önümüzdeki on yıllar boyunca Dünya’da yaşayan insan sayısından daha fazlasını sunuyor. Araştırmacılar, çeşitli ülkelerdeki kritik yoğunlukların ve nüfus yoğunluklarının engebeli haritasını tanımlar.
Sahra altı Afrika ülkelerinde, bugün kadın başına ortalama 4,7 doğum var. Bu rakamın 2100 yılına kadar ikame oranlarının altına düşmesi bekleniyor. Örneğin Niyerja, 2017’de anne başına yedi doğumla rekor kırdı. Yeni modele göre, bu rakamın 2100 yılında 1.8’e düşmesi bekleniyor.
Başka yerlerde, rakamların büyük değişiklikler olmadan hızla düşmesi bekleniyor. Japonya’nın nüfusu 2017’de 128 milyon iken, 2100’de 60 milyona düşebilir. Çin bile o zaman bir milyarın ve yaklaşık 730 milyonun altına düşecek.
Şu an itibariyle, Çin önümüzdeki yıllarda gayri safi yurtiçi hasıla açısından ABD’yi yakalayabilir. Ancak ülkenin çalışma çağındaki nüfusu tahmin edildiği gibi azalırsa, ekonomik büyüme kolayca zirveye dönebilir ve zirveyi gelecek yüzyılın başında ABD’ye bırakabilir.
Tabii ki, bu Amerika’nın göçmen nüfusunu sürdürmesi ve üreme sağlığı hizmetlerine desteğini artırması şartıyla mümkündür.
Bu tahmin aynı zamanda kendinden emin bir tahmin yerine olumlu bir düşünme biçimi olabilir.
İHME Başkanı ve araştırma lideri Christopher Murray, “Yüksek nüfus düzeyine sahip ikame doğurganlık oranlarına sahip ülkeler için mevcut nüfus seviyelerini, ekonomik büyümeyi ve jeopolitik güvenliği korumak için en iyi çözüm” dedi. Açık göç politikaları ve istedikleri kadar çocuk sahibi olmak isteyen aileleri destekleyen politikalar. ”
“Ama azalan nüfus için gerçek bir tehlike var; bazı ülkeler, yıkıcı sonuçları olabilecek üreme sağlığı hizmetlerine erişimi kısıtlamayı düşünebilirler. ”
Daralan bir nüfusun böylesine ‘yıkıcı’ sonuçları; aynı zamanda büyük ölçüde ülkelerin çalışanların haklarını nasıl koruduğu ve refahı nasıl paylaştığına bağlıdır.
80 yaşın üzerindeki bireyler yüzyılın ikinci yarısında hızla çoğalır ve iki katına çıkar. Bu, sosyal destek açısından bazı zorluklar yaratacak ve kaynakları hastanelere ve sağlık hizmetlerine odaklayacaktır.
Ancak, çalışma nüfus boyutları hakkında son söz olmayacaktır. Modeller sadece belirli bir zamanda sahip olduğumuz veriler kadar iyidir. Ayrıca, küresel salgının bize öğrettiği bir şey varsa; ve popülasyonları sarsan olayların hiç öngörülebilir olmadığını.
Yine de, bu zamanında bir uyarıdır. Gezegenimiz ekolojiyi kaldırdığı sürece sonsuz büyüme hala kıyamet senaryosu. Ancak küresel nüfusun daralması, insanlık için bu senaryo kadar kasvetli olabilir; en azından mevcut ekonomik rejimler altında …
Araştırma Neşter Bültende yayınlandı.
Yazar: Mike Mcrae / ScienceAlert. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
Dikkat: Sitemiz herkese açık bir platform olduğundan, çox fazla kişi paylaşım yapmaktadır. Sitenizden izinsiz paylaşım yapılması durumunda iletişim bölümünden bildirmeniz yeterlidir.
Kaynak: Popular Science
