Yaşam Barındırabileceğine İnanılan ‘Süper Dünya’ya Sanal Yolculuk

Yeni bir çalışmaya göre, Venüs’ten biraz daha soğuk bir yüzey sıcaklığına sahip bir ‘süper-Dünya’ dış gezegeni, yabancı yaşamı barındırabilecek bir atmosfere sahip olabilir.

Max-Planck Enstitüsü’nden gök bilimciler, 26 ışık yılı uzaklıkta yakındaki bir kırmızı cüce yıldızının yörüngesinde dönen yabancı dünyayı keşfetmek için farklı gözlem yöntemleri kullandılar.

Gliese 486b, şu ana kadar küçük yıldızın etrafında dönen tek gezegendir ve Dünya’dan 1,3 kat daha büyük ancak 2,8 kat daha büyük bir yarıçapa sahiptir.

Ekip, gezegenin Dünya’nın yapısına benzer bir demir-silikat bileşimine sahip olduğunu, ancak 428 santigrat derece yüzey sıcaklığı ile çok daha sıcak olduğunu söyledi.

Gezegenin hâlâ bir atmosfere sahip olup olmadığını veya yaşanabilir olup olmadığını ve yaşam için bu kadar uygun olup olmadığını belirlemek için, gök bilimciler gelecekte daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulacağını söylüyor.

Uzaylı dünyası, atmosferin sıyrıldığı ve erimiş kayanın yüzeyinin çoğunda aktığı bir lav gezegeni olacak kadar sıcak değil, ancak yine de akan lavlara sahip olması bekleniyor.

Bu, gök bilimcileri bir atmosfere sahip olabileceği ve muhtemelen yaşam için uygun olabileceği olasılığını düşünmeye sevk etti.

Bu kadar sıcak bir gezegende ne tür bir yaşamın yaşama olasılığı olduğunu açıklamadılar.

Çoğu dış gezegen, iki dolaylı yöntemden biri kullanılarak keşfedilir; geçiş fotometrisi veya Doppler radyal hız.

Geçiş yöntemi, bir gezegen önünden geçerken bir yıldızın parlaklığındaki küçük değişikliklerin aranmasını içerir.

Doppler yöntemi, yörüngedeki gezegenlerin yer çekimine bağlı olarak yıldızların ‘yalpalamasını’ ölçer.

Her yöntem çok sayıda Güneş dışı dünyayı keşfetmek için kullanılmış olsa da, tek başına, bir gezegenin fiziksel özellikleri hakkında yalnızca sınırlı bilgi sağlar.

Bununla birlikte, bir dış gezegenin her iki teknik kullanılarak tespit edilebildiği nadir durumlarda, kütlesi, yarıçapı ve yoğunluğu da dahil olmak üzere çok şey öğrenilebilir.

Gliese 486b’de durum böyleydi. Trifon Trifonov ve meslektaşları, gezegenin karasal olduğunu belirlemek için her iki yöntemi de kullandılar ve yaklaşık 26 ışık yılı uzaklıkta yakındaki bir kırmızı cüce olan Gliese 486 yıldızı etrafında 1.467 günlük bir yörünge periyodu vardı.

Yazarlara göre, bu sıcak kayalık gezegen Dünya’dan biraz daha büyük, yarıçapının yaklaşık 1,3 katı, ancak iki kat daha büyük ve Dünya’dan 2,8 kat daha uzağa ulaşıyor.

Gliese 486 b de Dünya’ya benzer bir yoğunluğa sahiptir, bu da gezegenimizinkine benzer bir demir-silikat bileşime sahip olduğunu gösterir.

Dahası, gezegenin yaklaşık 700 Kelvin’lik bir denge sıcaklığı var, bu da Venüs’ten sadece biraz daha soğuk.

Çalışmanın yazarları makalelerinde şöyle yazdı: “Çıkarılan kütle ve yarıçap, Gliese 486 b’yi Dünya ile süper Dünya gezegenleri arasındaki sınıra koydu.

Bununla birlikte, yığın yoğunluğu, onun tamamen okyanuslarla kaplı bir gezegenden ziyade “büyük bir karasal gezegen” olduğunu gösterir.

Ekip, yarıçapın aynı zamanda atmosferini tamamen yarıçapına bağlı olarak kaybetme ihtimalinin düşük olduğu anlamına geliyor, ancak diğer faktörler atmosferik kayba neden olmuş olabilir.

Bu, onu gelecekteki çalışmalarda gök

bilimcilerin atmosferinin yapısını belirlemelerine izin verecek olan iletim ve emisyon spektroskopisi için uygun kılar.

Yakınlığı ve Dünya’nın herhangi bir yerinde teleskoplar kullanılarak parlak ve oldukça görünür olması gerçeğiyle birleştiğinde, gelecekteki çalışmalar uzak gezegenin atmosferik özellikleri ve yaşanabilirliği hakkında değerli bilgiler sağlayabilir.

Gezegeni daha ayrıntılı incelemek için spektroskopi kullanmak, atmosferindeki kimyasalları ortaya çıkaracak ve bu kimyasallardan bazıları yalnızca canlı organizmalar tarafından yapılan biyobelirteçler içerebilir.

Bulgular Science dergisinde yayınlandı.

Derleyen: Feyza ÇETİNKOL

Kaynak: sciencemag

/Yaşam Barındırabileceğine İnanılan Süper Dünya Gezegenine Sanal Yolculuk /