Uzayda Bugün – 14 Temmuz 2015: New Horizons Uzay Aracı, Plüton’un Yanından Geçiyor

Space.com ile geçmişe giriyoruz ve her gün farklı bir uzay olayını tartışıyoruz.

14 Temmuz 2015’te ilk kez, Pluto tarafından geçen bir uzay aracı! NASA’nın Yeni Ufukları (Yazın. yeni ufuklar) Uzay aracı Plüton’a 5 milyar kilometrelik yolculuğunu 9,5 yılda tamamladı.

Sonunda Pluto’ya geldiğinde cüce gezegenin yüzeyini fotoğrafladı. Bu fotoğraflar Plüton’un kalp şeklinde devasa düz, yüksek dağlara ve buzlu volkanlara sahip olduğunu ortaya koydu.

Bu görev aynı zamanda Plüton ile en büyük uydusu Charon arasında bir gelgit kilidi buldu. Plüton’un kalbi her zaman Charon’a bakar ve Charon’un aynı kısmı her zaman Pluto’ya bakar. Charon görünüşe göre Pluto’dan biraz atmosfer alıyor. Bu atmosfer, Charon’un kuzey kutbunda büyük kırmızı bir noktaya benziyor.

13 Temmuz 1969: Sovyetler Birliği 15 Aylık Luna Görevini Başlattı

Sovyetler Birliği, Lunar misyonunun bir parçası olarak 13 Temmuz 1969’da 15 uzay aracını fırlattı. Luna 15, biraz toprak alıp Dünya’ya getirmek için Ay’dan gönderilen robotik bir örneği getirme göreviydi.

İlk astronotları Ay’ın yüzeyine alan Apollo 11’den üç gün önce fırlatıldı. Neil Armstrong ve Buzz Aldrin, Luna 15’ten yaklaşık bir saat önce geldiler. O zamanlar bir uzay yarışı vardı.

Sovyet uzay aracı 21 Temmuz’da inmeye başladıktan birkaç dakika sonra, beklenmedik bir şekilde dağa çarptı ve görev kontrol merkezine veri akışı durdu.

12 Temmuz 1989: Olympus Communications Satellite Uzaya Başladı

Avrupa Uzay Ajansı 12 Temmuz 1989’da Olympus-1 adlı deneysel bir iletişim uydusu başlattı. Uydu şimdiye kadar yapılmış en büyük sivil iletişim uydusuydu ve bazıları buna “BüyükUydu” lakabını vermişti.

Olympus-1 1991’de başarısız oldu ve iletişim yeniden kurulmadan bir yıl boyunca yörüngede kayboldu. Daha sonra 1993’te Perseid meteor yağmuru sırasında göksel bir taş çarptı ve uydu iyi emekli oldu.

11 Temmuz 1979: NASA’nın Kullanılmayan Skylab Uzay İstasyonu Dünya’ya Düşüyor

ABD’nin terk edilmiş uzay istasyonu Skylab, 11 Temmuz 1979’da Dünya’ya gösterişli bir dönüş yaptı ve atmosferinde yandı ve enkazını Hint Okyanusu ve Batı Avustralya’ya saçtı.

Uzay istasyonunun son mürettebatı 1974’te istasyondan ayrıldı. İstasyon zamanla yörüngeden çıktı ve yavaş yavaş Dünya’ya yaklaştı. Aslında, Skylab NASA’nın beklediğinden biraz daha erken düştü. Bu erken dalışın nedeni güçlü güneş rüzgarlarıydı; çünkü Güneş’in faaliyetlerinin atmosferi ısıttığı düşünülüyor.

Skylab’ın bir kısmı atmosferde parçalanırken, sakinler ve pilotlar çok sayıda renkli ve havai fişek benzeri ışık gördüler.

10 Temmuz 1962: Yörüngeye İlk Özel Uzay Görevi Başlatıldı

İletişim uydusu Telstar 1, Florida’nın Canaveral Burnu’ndan 10 Temmuz 1962’de başlatıldı ve canlı televizyon yayınları Avrupa’dan ABD’ye iletildi.

Lansmandan iki gün sonra, Telstar 1 dünyanın ilk transatlantik televizyon sinyalini iletti. Böylece, bilginin uydu üzerinden iletilebileceği gösterilmiştir.

Telstar; ABD Başkanı John F. Kennedy, Fransa’daki şarkıcı Yves Montand, spor yarışmaları, Rushmore Dağı ve dalgalanan Amerikan bayrağının görüntülerini aktardı. Uydu Kasım 1962’ye kadar çalıştı. O zaman 400’den fazla telefon, belge, telgraf ve televizyon yayınına yardım etti.

9 Temmuz 1979: Voyager 2’nin Jüpiter’e En Yakın Geçişi

NASA’nın Voyager 2 uzay aracı, 9 Temmuz 1979’da Jüpiter’e en yakın uçuşunu yaptı. Uzay aracı, gezegenin tepesindeki bulutlara 570.000 kilometre yaklaştı.

Voyager 2, NASA’nın dış gezegenleri incelemek için 1977’de başlattığı iki araştırma aracından biriydi. Voyager 1 ve Voyager 2, Jüpiter’in uydusu Io’da patlayan volkanlar da tespit etti.

Voyager 2’nin kardeşi Voyager 1’den Jüpiter’e ulaşması daha uzun sürdü, ancak Uranüs ve Neptün’ü de ziyaret etme fırsatı buldu. Böylece, her iki buz devini ziyaret eden tek uzay aracı oldu.

8 Temmuz 2011: Uzay Mekiği Atlantis Nihai Göreve Başladı

Uzay mekiği Atlantis, son görevi için 8 Temmuz 2011’de başlatıldı.

Atlantis, NASA’nın uzaya gönderdiği son uzay mekiğiydi. 1985’ten beri 33 görevde ve uzay istasyonlarına astronotlar taşıdı. ABD ordusu için çok gizli görevler bile yaptı. STS-135 görevinde, 4 kişilik mürettebat gerekli malzemeleri ve ekipmanları Uluslararası Uzay İstasyonuna taşıdı.

Atlantis son kez 21 Temmuz 2011’de indi. Atlantis son görevinin sonunda yaklaşık 200.000.000 kilometre yol aldı ve Dünya’nın etrafında 4.848 kez döndü.

7 Temmuz 1961: Discoverer 26 Satellite, Gizli Görevle Başlatıldı

7 Temmuz 1961’de ABD Hava Kuvvetleri, Discoverer 26 (Yazın. kâşif) gizli yükü olan bir uyduyu uzaya fırlattı.

1992 yılına kadar görevleri Amerikan hükümeti tarafından gizli tutulan Discoverer 26; bir dizi keşif uydusu veya casus uydusunun bir parçasıydı. Diğer Discoverer uyduları Rusya, Çin ve Orta Doğu üzerinde gözetim olmasına rağmen; Discoverer 26, yeni araçlarının bir dizi denemesini yapmak ve yeni mühendislik yöntemlerini yörünge testi yapmak için kullanıldı.

Misyon ayrıca Agena-B ikinci aşama roket desteğini değerlendirdi. Fırlatma aracının bu kısmı, Dünya’nın alt yörüngesindeki iyon ve mikro meteoritlerin uzay aracını nasıl etkilediğini ölçebilen ekipman içeriyordu.

Uydunun atmosfere giriş kapsülü, gezegenin etrafındaki 32 geziden sonra Dünya’nın atmosferine daldı ve daha sonra başarılı bir şekilde kurtarıldı.

6 Temmuz 1938: Jüpiter Lisitea’nın Ayının Keşfi

Seth Barnes Nicholson adında bir Amerikalı astronom, 6 Temmuz 1938’de Jüpiter’in uydusu Lysithea’yı keşfetti.

Nicholson bu uyduyu Jüpiter’in daha önce üç uydu daha keşfettiği Kaliforniya’daki Wilson Dağı Gözlemevi’nde tespit etti. Lysithea, Jüpiter’de bulunan onuncu uydu gökbilimciydi. Haziran 2017 itibarıyla, Jüpiter’in etrafında dönen 69 uydu bulundu.

Lisitea sadece 18 kilometre çapındadır ve Jüpiter’in Himalia grubundadır. Grup, benzer yörüngeleri takip eden ve ortak bir kökene sahip olduğu düşünülen beş trapezoidal uydu içerir.

Uydu, mitolojik karakter Okeanus’un tanrısının kızı olan Lysithea’nın adını taşıyor.

5 Temmuz 2015: Rus Kargo Gemisi Uzay İstasyonuna Ulaştı

5 Temmuz 2015’te, Rus İlerleme 60 kargo aracı Uluslararası Uzay İstasyonu ile başarıyla kilitlendi. Uzay aracı, 3 Temmuz’da Kazakistan’ın Baikonur Uzay Üssü’nden yörüngeye fırlatıldı.

Progress 60, uzay istasyonunda bulunan mürettebat 44 için 3 tondan fazla yiyecek, su, yakıt, ekipman ve diğer malzemelere ev sahipliği yaptı. Bu başarılı teslimat ile, kargoyu başlatırken meydana gelen bir dizi arıza sona erdi. Bundan önce, bir SpaceX Roketi patladı, başka bir İlerleme uzay aracı fırlattıktan sonra Dünya’ya geri döndü ve Kasım 2014’te kalktıktan sonra Orbital Sciences Antares roketli Cygnus kargo gemisi patladı. görevler.

İlerleme 60 16 Aralık’a kadar uzay istasyonuna kelepçelendi. Astronotlar aracı çöple doldurduktan sonra, onu Dünya atmosferinde yakmak için geri gönderdiler.

4 Temmuz 1997: Mars Pathfinder Mars’a Ulaştı

4 Temmuz 1997’de NASA’nın Mars Pathfinder’ı (Yazın. rehberlik, rehberlik) misyon Mars’a ulaştı ve Kızıl Gezegenin yüzeyinde çektiği fotoğrafları göndermeye başladı. Keşif aracı Sojourner, Mars’ı başarıyla kullanan ilk keşif aracıydı. Sojourner’a şimdi Carl Sagan Memorial Station adı verilen bir bağış aracı eşlik etti.

Görev, yenilikçi bir dokunmatik sistem kullanarak gezegenin yüzeyine inmişti. Uzay aracını hava yastıklarıyla saran NASA, aracın inişi bir paraşüt yardımıyla yavaşlatıldıktan sonra etkinin etkisini azaltmayı amaçladı. Pathfinder Mars’a Ares Vallis adında bir bölgeye indi. Bu antik taşkın ovası tercih edilir çünkü nispeten güvenlidir, ancak hala çalışmak için çok fazla kaya içerir.

Pathfinder damlama aracı, Mars’tan görünen gökyüzünün fotoğraflarını çeker ve meteorolojik verileri toplar; Sojourner ayrıca üç kamera ve bir Alpha Proton X-Ray Spektrometresi ile Mars’ın kayaları üzerinde çalıştı. Bu cihaz, yüzeyden alınan numunelerin kimyasal bileşimini analiz etmesine izin verdi.

Pathfinder 2015 yılında alkışlanan bilimkurgu filmi “Marslı” da yer almıştı. Filmde, gezegendeki Mark Watney (Matt Damon), aracı yeniden değerlendirip Dünya ile yeniden iletişim kurabildi.

3 Temmuz 1998: Japonya Nozomi Mars Misyonunu Başlattı

Japon Havacılık ve Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) 3 Temmuz 1998’de Mars’ta Nozomi uzay aracını başlattı. Bu, ülkenin başka bir gezegene gönderdiği ilk araştırma aracıydı.

Nozomi’nin Ekim 1999’da Mars’a varması planlanmıştı. Ancak, bir elektrik arızası aracın Güneş merkezli bir yörüngede kalmasına neden oldu. Zamanında varmak için yeterli yakıt yoktu. Görevli bilim adamları uzay aracının rotasını yeniden düzenledi ve aracın Mars’a varış tarihi Kasım 2003’te belirlendi. Ancak, 2002’de güçlü bir Solar sprey uzay aracına çarptı ve aracın iletişim cihazlarına ve güç sistemlerine zarar verdi.

Nomozi sonunda Mars’a ulaştığında, görev denetleyicisi aracı Mars yörüngesine gönderemedi. Böylece görevi tamamen terk ettiler.

2 Temmuz 1985: Halley Kuyruklu Yıldızına Gönderilen Araştırma Aracı

2 Temmuz 1985’te Avrupa Uzay Ajansı, Halley Kuyruklu Yıldızı’na yakından bakmak için Giotto uzay sondasını başlattı.

Giotto lansmandan yaklaşık 9 ay sonra; 14 Mart 1986’da Halley Kuyruklu Yıldızı’na yaklaştığında, bir kuyruklu yıldızı gözlemleyen ilk uzay aracı oldu. Kuyruklu yıldızın yüzeyine 600 kilometre yaklaşmıştı.

Uzay aracının adı erken Rönesans ressamı Giotto di Bondone’dan geliyor. “Bilge Adamların Hayranlığı” başlıklı resminde, ressam Halley Kuyruklu Yıldızını Beytüllahim olarak boyadı.

1 Temmuz 1962: NASA’nın Kennedy Uzay Merkezi Florida’da kuruldu

Bugün Kennedy Uzay Merkezi’nin doğum günü. 1 Temmuz 1962’de NASA, Florida’nın doğu kıyısında bulunan Lansman Operasyon Merkezi’ni kurdu. Merkez daha sonra Kennedy Uzay Merkezi olarak adlandırıldı.

Başkan John F.Kennedy, Amerikan astronotlarının 1970’te Ay’a gideceğini söylediğinde, NASA yeni ve büyük Satürn V roketi için bir fırlatma tesisi inşa etmek zorunda kaldı.

Cape Canaveral’daki tesisler bu kadar büyük bir aracı destekleyemedi. Bu yüzden NASA, Merritt Island’dan sadece birkaç kilometre uzaklıkta yeni bir fırlatma merkezi kurmaya başladı.

Bu uzay limanı; Apollo Moon, tüm görevler ve 135 uzay mekiği uçuşu da dahil olmak üzere 1960’lardan bu yana ABD’den tüm mürettebatlı uzay yolculuğunu destekledi.

Haziran arşivi için tıklayınız..

Yazar: Hanneke Weitering / Space. Çeviren: Ozan Zaloğlu.