Avusturya’da 1 yıl beklediği özel eğitimi Türkiye’de 1 ayda aldı

Ailesi ve akranları ile hiçbir teması olmayan İkrin Nissan Gelbchi’ye Avusturya’da otizm teşhisi kondu. Teşhis konulduktan sonrasında kızlarını Avusturya’da eğitmek isteyen Gelbecchi ailesi, eğitimin yetersiz ve etkisiz bulunduğunu görerek çeşitli arayışlara girdi. Atlantis Hususi Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi’nde almış olduğu eğitimle ailesi ve akranları ile yazışma kurmaya başlamış olan Ecrin Nisan’ın gelişimi, ailesinin Türkiye’ye getirmiş olduğu genç bir kızın buluntu merkezlerinde çözüm alındı. Kocaeli’nin Başiskele ilçesi, ailesine Delight’ı bıraktı. Kızlarıyla yazışma kurmanın mutluluğunu yaşayan Gilbek ailesi, Türkiye’deki Hususi Eğitim Vakfı’nı övdü.
4 yaşındaki İkrine’ye uygulanan hususi eğitimden bahseden hususi eğitim öğretmeni Ebru Gerzik, “Bizlere geldiği süre süresince konuşmadı ve etkileşimde güçlük çekiyordu. Bireysel olarak daha çok maç oynamak. Akranlarla etkileşim sınırlıydı. . Eğitim planlamamızda, mevcut hızlandırıcı çıktılarını, bireysel eğitim, oyun terapisi, duyusal entegrasyon, at terapisi ve Berard yöntemi ile kapsamlı bir halde desteklediğimiz iki aylık bir süreçte elde ettik. “Artık arzularını cümlelerle ifade edebiliyor. ve akranları ve yetişkinleriyle etkileşime giriyor. ”

Avusturya’da bekledi ve Türkiye’ye sığındı

Ruqia Gilbchi, eşinin çocuklarındaki problemi ilk kez fark ettiğini belirterek, “Küçüklere kıyasla akranlarından farklıydı. Göz teması kurmadı ve bizimle ilgilenmedi. Çocuk doktorumuz bile yapmış oldu. dikkat etmedik, bilhassa ona odaklandık ve iki kez gittik, sonrasında bizi yönlendirdiler. Oldukca geçtik. Testlerden hocalar bakıp tanı koydular.Konuşma terapisi ayda bir, hususi eğitmen evimize gelirdi. Ayda bir. Buna da başlayamadık, bu yüzden derslerde devamlı bekledik. Orada eğitim fazlaca sınırı olan. Birazcık hayır. Şu demek oluyor ki burada istiyoruz. Türkiye’ye de gelmeye çalışmalıyız. ”

“Kelime yok”

Kızları büyürken duygusal anlamış olur yaşadılar. Gilbecchi, “Buraya geldiğimde bebeğim neredeyse büyümüyordu. Ağlama nöbetleri fazlaca fazlaydı. Bizi dinlemiyordu, bizimle oynamadı, değil mi? Umursamadım ve asla konuşmadım. Kelime dağarcığı yoktu. Buraya geldiğimizde fazlaca daha fazlasını aldı. İki aydır buradaydım. Kızımda fazlaca fazla değişim gördüm. Ek olarak karımın kısa bir videosunu da yayınladım, bana söylediği ilk kelime “İstersen bir ay daha kal” oldu. 3 ayı tamamladık Mümkünse yine gelmeyi düşünüyoruz.

“Eğitim için bir yıl beklemek zorunda kaldım.”

Gilbecchi, Avusturya’da eğitim imkanlarının yetersiz olduğuna işaret ederek, “Avusturya’da yaşadığım bölgede bir tedavi merkezi var. Hepimiz oraya komşu şehirlerden geliyor. İnsanları sıraya koyuyorlar. Kızım teşhis edildikten sonrasında ben oldum. Almak için bir yıl beklemek … Eğitimimiz bitti, şimdi ayda bir konuşma terapisi olacak, neredeyse yok, kızıma asla faydası olacağını düşünmüyorum.
Kocaeli’deki antrenörlerin ilgisi ve katkısından fazlaca memnun kaldıklarını söyleyen anne, sözlerine şöyleki devam etti:
“Koçlarımız hakkaten mükemmel. Tüm iyi öğretmenlerimiz mükemmel bir iş çıkarıyor. Bunu kızımda gördüm. Tanrıya şükür sonucu aldık. İnşallah yine geri gelmeyi düşünüyoruz.”