Leptonycteris yerbabuenae Uzun burunlu küçük yarasalar, Meksika alkolü üretiminde kullanılan mavi agav bitkisinin tozlaşmasında önemli bir rol oynar.
Bununla birlikte, tekila endüstrisinin son 10 yıldaki büyümesi, bitkilerin doğal olarak çoğalmasına izin vermek yerine çiçeklenmeden önce klonlanmış bitkiler kullanan yetiştiricilerin sonucudur.
Bu, daha az genetik çeşitliliğe ve dolayısıyla daha hassas bitkilere sahip daha az yarasa ile sonuçlanır. Uzun burunlu dev yarasa olarak bilinen türler, IUCN (Dünya Doğal ve Doğal Kaynakların Korunması Derneği) Nesli Tükenmekte Olan Türlerin Kırmızı Listesine dahil edilmiştir.
Bu bölüm konuya referanslar içermektedir. (İlgili düğümler alanı)
Çiftçilere şimdi bazı yarasaların bazı agave bitkilerini tozlaşmalarına izin verilmesi tavsiye edilmektedir. Buna karşılık, tekila “yarasa arkadaşı” sertifikası alacak.
Bristol Üniversitesi’nde çalışmaya liderlik eden yarasa uzmanı. Angelica Menchace, “Tekila yarasaları güzeldir. Özellikle polenle kaplandığında ve beslenmeden geri döndüklerinde. Tamamen sararırlar. Bu, ekosistem için ne kadar önemli olduklarının bir işaretidir.”
Araştırmacılar, yarasaları habitat kaybından ve diğer tehlikelerden korumanın en iyi yolunu anlamak için iki farklı popülasyondan cilt örnekleri aldı.
Meksika’daki uzak mağaralara seyahat eden gezginler, gece yarısı yiyecek bulmak için dışarıda bekledi.
Dr. “Sonra binlerce ravine dolu yarasa girerdik. Hepsi yuvalarında toplanır ve annelerinin geri dönmesini beklerlerdi.” Dedi.
Amacımız, çabuk iyileşen ve zarar vermeyen yarasaların kanatlarından DNA deri örnekleri toplamaktı.
Ekip daha sonra örneklerin mitokondriyal DNA’sını analiz etti ve ana hattın iki farklı hattını belirledi: biri ilkbaharda Sonoran Çölü’ne göç etti ve çeşitli bitkileri tozlaştırdı, diğeri tüm yıl güney Meksika’da yaşadı ve kışın büyük üreme kolonileri kurdu. .
Araştırmasını Bilimsel Küresel Ekoloji ve Koruma dergisinde yayınladı. Menchaca açıkladı:
Mevcut uygulamanın aksine, çalışmamız Meksika’daki türlerin iki koruma birimi altında yönetilmesi gerektiğini göstermektedir.
Kuzey Meksika’daki Sonoran Çölü’nde ana kolonileri oluşturan tekila yarasa popülasyonlarının farklı göç davranışları, yaz aylarında seks, özel yaşam gereksinimleri olduğunu ve güney meslektaşlarından farklı bir ebeveyn çizgisine ait olduğunu gösterdik.
Hızlandırılmış yaşam kaybı, artan yaralanma korkusu ve azalan ekosistem hizmet sağlayıcıları bağlamında, bu önemli türlerin bu tehditlerden kurtulmasına nasıl yardımcı olabileceğimizi anlamak daha da önemlidir.
Bu yarasaların farklı habitatlara nasıl uyum sağladığını anlamamıza yardımcı olmak için davranış ve morfolojideki diğer farklılıklar üzerinde de çalışıyoruz.
Basın Derneği de kullanıldı.
* İçerik orijinal koşullara uygun olarak çevrilmiştir. Bağımsız Türk’ün yayın politikasını yansıtamaz.
https://www.independent.co.uk/news/scien tarafından
Bağımsız Türkçe çeviri: Noyan Ozturk
Dikkat: Sitemiz herkese açık bir platform olduğundan, çox fazla kişi paylaşım yapmaktadır. Sitenizden izinsiz paylaşım yapılması durumunda iletişim bölümünden bildirmeniz yeterlidir.
Kaynak: indyturk
