Kimse Bakmadığında Geçmiş ve Gelecek Orada mıdır?

1961’de, Nobel ödüllü teorik fizikçi Eugene Wigner, kötü şöhretli Schroedinger’in kedi deneyinin bir uzantısı olarak şu anda “Wigner’in arkadaşı” olarak bilinen düşünce deneyini önerdi. Bu ikinci deneyde, bir kedi radyoaktif bir atom bozulduğunda salınacak olan zehirli bir kutuya hapsolur. Kuantum mekaniği yasalarıyla yönetilen radyoaktif atom, çürümeyle bozulma arasında süperpozisyon denilen bir üst üste binme durumuna gelir, bu da kedinin yaşamla ölüm arasında bir süperpozisyona geldiği anlamına geliyor. Süperpozisyon halindeyken kedi ne yaşar? Wigner, kuantum teorisini kavramsal sınırlarına zorlayarak soruyu keskinleştirdi. Bir gözlemcinin kuantum özelliklerine sahip olması durumunda ne olduğunu araştırdı.

Düşünce deneyinde, genellikle Wigner’in arkadaşı olarak adlandırılan bir gözlemci, bir kuantum ölçümü gerçekleştirir ve bir sonucu algılar. Wigner adlı başka bir gözlemcinin bakış açısından, arkadaşın ölçüm süreci bir kuantum süperpozisyonu olarak tanımlanabilir. Kuantum teorisinin uygulaması için geçerlilik sınırı koymaması, belirli bir tek sonucu gören arkadaşın algısı ile arkadaşı farklı algıların üst üste binmesiyle gözlemleyen Wigner’ın tanımı arasında açık bir gerilime yol açar. Bu düşünce deneyi şu soruyu gündeme getiriyor: Kuantum süperpozisyonundaki bir gözlemci için bir ölçümün sonucunu gözlemlemek ne anlama geliyor? Bir gözlemci her zaman gördüklerine güvenebilir ve bu verileri gelecekteki ölçümler hakkında tahminlerde bulunmak için kullanabilir mi?

İletişim Fiziği’nde yayınlanan son makalede; Fizik, Wigner’in arkadaşının düşünce deneyinin bir gözlemcinin kendi gelecekteki gözlemlerini tahmin etme yeteneğine dayattığı sınırları araştırır. Bu amaçla, yazarlar geleneksel olarak kuantum biçimciliğinin merkezinde olduğu düşünülen bir dizi varsayım belirlediler. Bunlar, standart deneysel durumlarda bir gözlemcinin geçmiş deneyimlerine dayanarak gelecekteki sonuçların olasılıklarını tahmin etmesine izin verir.

Varsayımlar, kuantum mekaniği yasalarına uyma olasılıklarını sınırlar. Bununla birlikte, araştırmacılar, Wigner’in arkadaşı için bu varsayımların tümünün düşünce deneyinde tatmin edilemeyeceğini kanıtladılar. Bu çalışma, arkadaşın algılarının “kalıcı gerçekliği” hakkında önemli soruları gündeme getiriyor. Aslında yazarlar, Wigner’in arkadaşı senaryosunda, arkadaşın algılarının farklı zamanlarda bir arada var olduğunu düşünmenin imkansız olduğunu gösteriyor. Bu, genel olarak bir kuantum gözlemcisinin kendi geçmiş veya gelecekteki deneyimlerini şimdiki deneyimler kadar gerçek olarak değerlendirip değerlendiremeyeceğini tartışmalı hale getirir. Çalışmanın baş yazarı Philippe Allard Guérin, “Çalışmamız, kuantum mekaniğinin üç temel varsayımından en az birinin ihlal edilmesi gerektiğini gösteriyor; hangisi olduğu sizin tercih ettiğiniz kuantum mekaniği yorumuna bağlıdır. “

Derleyen: Feyza ÇETİNKOL

300 Yıllık Bu Mikroskobun Gizli Lens Yöntemi Bilim İnsanlarını Şaşırttı

300 Yıllık Bu Mikroskobun Gizli Lens Yöntemi Bilim İnsanlarını Şaşırttı

/Kimse Bakmadığında Geçmiş ve Gelecek Orada mıdır?/