Bir kağıttan diğerine milyarlarca harf kopyalamanız gerekiyorsa, muhtemelen birkaç yerde hata yaparsınız. Dolayısıyla DNA’nın üç milyar taban genetik kodunun bir kopyası çıkarıldığında bazı verilerin kayması şaşırtıcı olmayabilir.
İnsanlar bir hata yaptıklarında yorgunluğu bahane edebilir veya o gün canlarının sıkkın olduğunu ileri sürebilir. Ancak bilim insanları DNA’nın yani neredeyse inanılmaz bir kopyalama makinesinin yapmış olduğu hataları nasıl yaptığını merak ettiler. Yapılan araştırmalar sonunda cevabın büyük bir kısmını ortaya çıkardıklarını düşünüyorlar.
Bilim insanları DNA’nın sarmal yapısındaspesifik mutasyonların kendiliğinden oluşma frekansını belirleyen bir dizi dahili zamanlayıcı içerdiğini keşfettiler. Belli DNA bazlarının saniyenin binde biri kadar şekil gösterebildiklerini, çoğaltılan DNA yapılarındakihatalı kodların çift sarmal içine dahil etmesine izin verecek şekilde alternatif durumlara dönüştüğünü gösterirler . Bu uyuşmazlıklar nadir de olsa, evrim ve kanser dahilbazı hastalıkları yönlendiren genetik değişikliklerin temelini oluşturabilir.
Araştırmanın yazarı Hashim M. Al-Hashimi ve James B. Duke, “Spontan mutasyon oranlarının arttırılması veya azaltılması, bir organizmanın hastalığa karşı duyarlılığını farklılaştırma kabiliyetini önemli ölçüde değiştirebilir” dedi. Duke Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya ve Kimya Profesörü Prof. Dr. Al-Haşimi, “Duke Üniversitesi Tıp Fakültesi’ndenProf. Dr. Prof. Dr. Duke ” İlginç bir soru şuydu: Yaşayan bir organizmada mutasyon oranını belirleyen nedir? Bu orandan, hataları yükseltebilecek belirli koşulları veya çevresel stres faktörlerini anlamaya başlayabiliriz.”
Hücrelerimiz her bölündüğünde, hücrelerdeki DNA tekrarlanmalı, böylece her yeni hücre aynı talimat setini almaktadır. Polimeraz olarak bilinen moleküler, DNA’nın bu kopyalarını doğru taban çifti kombinasyonlarının şeklini tanır ve her yeni çift sarmal içine eklemek suretiyle üretirken, doğru olarak uymayanları atar. İşlerinde iyi olmalarına rağmen, polimerazlar zaman zaman kayarlar ve her 10.000 bazdan yaklaşık birinde bir hata üretirler. Eğer sabit değillerse, bunlar bir mutasyon olarak genomda ölümsüzleştirilir.
