Disleksili bir kişi öğrenmede güçlük çeker ve öğrenmede gecikir. Kelimeleri telaffuz ve hecelemede güçlük, görevleri yerine getirmede güçlük, kavramları ve ilişkileri anlamada zorluk, uzun kelimeleri okumada güçlük, yüksek sesle okumak, yavaş ve zor olmak, yazarken harflerin konumunu değiştirmek, çok fazla imla hatası yapmak, çok çabuk dikkat dağıtmak, listeler, olaylar ve tarifleri hatırlamakta zorluk yaşayabilirler.
Disleksi olan bir hastanın genetik bir durumu olabilir. Çocuk kağıtlarını kaybetmişse, zaman kavramını anlayamıyorsa, ödevini unutmuşsa, dağınık bir masa bırakmışsa, yavaş yavaş ve bir çok işten yorulmuşsa doktora göstermesi kesinlikle yararlıdır. Bu sorunları olan her çocuk hastalanmaz ama olabilirler. Bu tür bir çocuk toplumla kaynaşmalı ve diğer çocuklarla kaynaşmalıdır ve yalnızlık hissi hastalığın daha da ilerlemesine neden olabilir.
Hangi bölüm uygulanmalıdır?
Disleksi farkındalığı her geçen gün artıyor. Aileler, çocuklarının semptomlar ve panik yaşadığını düşünebilir ve nereye başvuracaklarını bilemeyebilirler. Böyle bir durumda ilk gidilecek yer usta değildir. Onlar çocuk psikiyatrları. Öncelikle hastalığın psikolojik köklerine, çocuğun konuşmasına ve anlayışına değinilmelidir. Okullarda teşhis etmenin en iyi yolu, öğretmenin çocuğu anlamasıdır. Bu şekilde erken hastaneye götürülebilir. Okulda bir danışman varsa, bazı disleksi testleri bir çocuğun zayıflıklarını ortaya çıkarabilir.
Terapi
Bu hastalık ömür boyu sürebileceğinden altta yatan sorunları göz önünde bulundurun ve önlem alın. İlaçlar ve ameliyat bir tedavi yöntemi değildir. Hastalığı ilkokul çağında anlamak çok önemlidir. Özel eğitim bireysel olarak sunulabilir ancak arkadaşlarının dışında bırakılmamalıdır. Çocuğun ayrıca bir terapiste ihtiyacı olacaktır.
