Bu sayfamızda Cicero Sözleri, Marcus Tullius Cicero Sözleri yer almaktadır.
CİCERO SÖZLERİ
Savaşta yasalar susar.
Onur, erdemin armağanıdır.
Akıl, işletilirse çevikleşir.
Her canlı yalnız kendini sever.
Mutlak hak, mutlak haksızlıktır.
Sağduyu, her şeyin kraliçesidir.
İyi bir dost ikinci bir “ben”dir.
Şeref ve doğruluk adaletin temelidir.
Onun isminin ağırlığı ezer geçer beni.
Acı tanımamış olmak, büyük bir acıdır.
Ne kadar çok kanun, o kadar az adalet.
Özgürlük için hepimiz hukukun kölesiyiz.
Amacına ulaşmak için bütün gücünü topla!
En iyi öğüdü, ancak kendine verebilirsin.
Bir yerde yaşam varsa, orada umut da vardır.
Bütün büyük işler, küçük başlangıçlarla olur.
En kötü barış, en haklı savaştan daha iyidir.
İnsan kendisini kaybetmeden kendisini bulamaz.
Göz yummak dost kazandırır, hakikat ise nefret.
Geçmiş geçmişte kalmıştır, biz işimize bakalım!
İnsanın hayatını düzenleyen akıl değil, zenginliktir.
Sahip olduğundan fazlasını istemeyen insan zengindir.
İçinde kitap olmayan bir oda ruhsuz bir beden gibidir.
İnsanın en büyük düşmanı, doğrudan doğruya kendisidir.
İnsan ne kadar yükselirse, gönlü o kadar alçalmalıdır.
Bütün insanlarda ortak olan, akıldan hukuku türetmektir.
İnsan iki şey için doğmuştur; düşünmek ve eyleme geçmek!
Memleketler parasızlıktan değil, ahlaksızlıktan çökerler.
Doğruluk ve sorumluluk sahibi kimse, lider olmaya layıktır.
Akıl da bir tarla gibi ekilmeye ve bakılmaya ihtiyaç duyar.
Zorluklar ne denli büyük olursa, zafer de o denli büyüktür.
Bir kütüphanesi ve bir bahçesi olan daha ne ister ki hayattan?
Çalışarak ün kazananlar, doğuştan ünlü olanlardan daha fazladır.
Herkes hata işleyebilir, yalnız ahmaklar hatalarında ısrar eder.
Kaygılara ve dertlere neden oluyorlar diye, erdemlerden vazgeçilemez.
İnsan, yaşamının dörtte üçünü yapamayacağı şeyleri istemekle geçirir.
Dostunun hatalarını görmezden gelen, onun uçuruma yuvarlanmasına neden olur.
İşin saçma tarafı, en saçmasını bile filozofun birinin çoktan söylemiş olması.
Erkekler şaraba benzer; geçen yıllar kötülerini ekşitir, iyilerini olgunlaştırır.
Kendimizi kendi gücümüzden değil, başkalarının zayıflığından ötürü güçlü görür olduk.
Dostluğu hem doğuran hem sürdüren erdemdir. Erdem olmadan dostluğun hiçbir türlüsü olmaz.
Kendine güven, aklın kesin bir inanç ve güvenle büyük ve gurur verici işlerde kullanımıdır.
“Roma neden yıkıldı?” sorusuna Cicero’nun cevabı: Çok ve güzel konuştuk, fakat bilgisizdik!
Yarınlar yorgun ve bezgin kimselere değil, rahatını terk edebilen gayretli insanlara aittir.
Akrabalıktan kaynaklanan iyi niyet yitirilse de, dostluktan kaynaklanan iyi niyet yitirilemez.
İnsana kendini bil denilmesi, yalnız gururunu kırmak için değil, değerini de bildirmek içindir.
Sevebilen ve sevgiye karşılık verebilen bir ruhtan hoşlanmamak kadar saçma bir şey olabilir mi?
Dostluğun doğusunda ondan ne çıkarlar elde edeceğin değil, ruhların sevgi ile bağlanması vardır.
Büyük bir yeteneğin kanıtı; duyulardan aklı anımsamak ve düşünceleri alışkanlıklardan ayırmaktır.
Dostluk, toprak bir maşrapa gibidir, önemsiz bir nedenden birdenbire kırılır ve bir daha kullanılmaz.
Bütün savaşlar komutanları servet sahibi yapar; politikacılar da ölen askerlerin kanlarıyla beslenirler.
Hayat yokuşunu tırmanırken rastladığınız insanlara iyi davranın; inişte yine onlara rastlayacaksınız çünkü.
Ruhun da bedenle birlikte öldüğünü ve her şeyin ölümle yok olduğunu savunmaya başlayan kişilere katılmıyorum.
Malını kaybeden bir şeyini kaybeder, namusunu kaybeden birçok şeyini kaybeder cesaretini kaybeden her şeyini kaybeder.
Yalnızca kendimiz için doğmadık ve yalnızca kendimiz için yaşamıyoruz, ülkemiz, dostlarımız ve içimizde bir katılım var.
Yasa, yapılacak ve yapılmayacak olanı buyuran yüce akıldır. O doğanın gücüdür, o ruhtur, bilgenin aklıdır, adaletli olanla olmayanın ölçüsüdür.
Barış ile kölelik arasında çok büyük fark vardır barış huzur dolu bir özgürlüktür. kölelik ise yalnız savaşarak değil ölümü bile göze alarak uzak tutulması gereken her türlü kötülüğün en kötüsüdür.
Cumhuriyet, halkın işidir; halk, herhangi bir şekilde bağlantılı tüm insan gruplarını değil, ancak hukuk ve haklar konusunda ortak bir anlaşmaya varmış, karşılıklı menfaatlere katılmaya istekli birçok insanın bir araya gelmesidir.
Bir canlı, doğduğu andan başlayarak, kendi kendine düzen verir ve kendini korumaya, doğasını ve bu doğayı koruyabilecek her şeyi sevmeye bir eğilimi vardır, kendini yıkımdan ve yıkımına yola açacak olan her şeyden uzak tutar. Ve Stoalılar bunu şöyle kanıtlar: hazzı ya da acıyı tatmadan önce yavrular, kendileri için yararlı olanı arayıp, zararlı olandan kaçarlar, doğalarına bağlı olmayıp, yıkımdan çekinmeselerdi böyle olmayacaktı. Öte yandan, kendilerine ilişkin bilince sahip olmasalardı, herhangi bir arzuları olmazdı. Buradan çıkarılması gereken sonuç, kendini sevmenin bir ilke olduğudur.
