İnsan olarak dünyanın kaynaklarını tüketiyoruz. Öyle olsa bile, bir noktada tüm kaynakları tüketeceğimizi bilerek, farklı gezegenlerde yaşam arıyoruz, yaşayacak başka gezegenler arıyoruz. Küresel ısınma ve çevre kirliliği nedeniyle dünyanın kaynakları tükeniyor. Değişen hava koşullarında meyve ve sebzeler yetiştirilemez, su kaynaklarının kirlenmesi nedeniyle verimlilik düşer ve canlıların yaşamı tehlikeye girer. Bu nedenle Nuh’un Gemisi olarak türümüzün devamını sağlamaya çalışıyoruz. Svalbard Global Tohum Deposu tam da bunun için oluşturuldu. Dünyadaki tüm bitki türlerinin tohumları Norveç deposunda saklanmaktadır. Sebep elbette küresel yok olma riskidir. Svalbard Global Tohum Deposu projesi nedir? Ayrıntılara birlikte bakalım.
“Kıyamet Deposu” olarak da bilinen Svalbard Global Tohum Deposu projesi, dünyadaki tüm bitki türlerinin tohumlarını toplamak için geliştirildi.
Norveç deposu, potansiyel bir doğal afet veya küresel kriz durumunda yeryüzündeki bitki türlerini korumak için dünyadaki hemen hemen her bitkinin tohumlarını içerir.
Küresel Mahsul Çeşitliliği Örgütü (GDTC) ve ayrıca Norveç hükümeti tarafından yürütülen ve büyük ölçüde desteklenen proje ile, başka bir gezegende yaşamak zorunda kalırsak tüm bitki türleri yeniden ekilebilir.
Bir dağın arkasında kurulan Svalbard Global Tohum Deposu 2008 yılında faaliyete geçti. Ancak depo projesinin tarihi çok daha eskidir. Projenin ilk taslakları 1983 yılında hazırlanmaya başlandı.
Depo nükleer patlamalara dayanacak şekilde tasarlandı ve inşa edildi. Basında çıkan haberlere göre, deponun maliyeti 9 milyon dolardı ve birçok ünlü kişi bunu finanse etti.
Depo, olumsuz hava koşullarından birçok olası saldırıya dayanacak şekilde inşa edildi. Uzunluğu 130 metre olup duvarları çelik çubuklarla çevrilidir.
Depo, kuzey Norveç’teki Spitsbergen adasında bir dağın 130 metre altına inşa edildi. Depoda tutulan tohum türü sayısı yaklaşık 5 milyondur.
Dünyanın her yerinden 250 milyon tohum Svalbard Global Tohum Deposuna gönderildi. Depoda 4,5 milyon meyve, sebze ve tahıl tohumu türü koruma altında tutuluyor. Sert hava koşullarına karşı dirençleri nedeniyle yabani tohumlara özel dikkat gösterilmektedir.
Svalbard Global Tohum Deposu, Kuzey Kutbu’na 1300 kilometre uzaklıkta yer alıyor ve “insanlığın son umudu” olarak biliniyor. Projeye; ABD, İngiltere, Norveç, Almanya, İsviçre ve Kanada’nın devlet fonlarından yılda yaklaşık 125-150 bin dolarlık mali destek aktarılıyor.
Svalbard deposuna en büyük katkı Amerikan tohum bankasından geliyor. İnkaların ve Azteklerin son derece besleyici tahıllarından biri olan horoz tarakları da dahil olmak üzere, Amerika Birleşik Devletleri’nden 12.801 numune gönderilmektedir.
Depo o kadar korunmaktadır ki, en kötü felaketlerde bile tohumlar herhangi bir zarar görmeden yaklaşık 200 yıl dayanacaktır. Öte yandan tohum deposu oluşturulmasına rağmen dünyanın en önemli eserleri dijital ortama aktarılarak burada korunmaya başlandı.
Kitapların ve eserlerin burada tutulmasının sebebi de nükleer savaşlardan korunmalarıdır. Mini bir kütüphanenin oluşturulduğu depoda ilk Dünya Arktik Arşivi açıldı. Brezilya, Meksika ve Norveç’ten eserler bu kütüphaneye getirildi ve kopyaları saklandı.
Proje dünyanın devamlılığını sağlamayı hedeflerken, ilk ortaya çıktığında çeşitli eleştiriler aldı. Projenin bir komplo teorisi olduğu iddia edildi;
Amerikalı gazeteci F. William Engdahl, 2007’de yayınlanan “Seeds of Destruction” adlı kitabında, “dünyayı ekonomik ve genetik olarak fethetme planlarının” Spitsbergen adasının buzulları altında oluşturulduğunu savundu.
Ayrıca Rockefeller Fonu’nun bu tohum havuzuna düzenli bağışçılar arasında yer alması da bazı teorilerin ortaya çıkmasına neden oldu. Depodan tam olarak yararlanamayabileceği teorileri öne sürüldü. Olası felaketlerden sonra hangi insanların tohum vereceği de tartışmalı bir konuydu.
Kaynak: 1
Dikkat: Sitemiz herkese açık bir platform olduğundan, çox fazla kişi paylaşım yapmaktadır. Sitenizden izinsiz paylaşım yapılması durumunda iletişim bölümünden bildirmeniz yeterlidir.
Kaynak: listelist
