Birçok aile için en acı verici sorun, çocuklarının onları dinlememesi veya disiplin kurallarına uymamasıdır.
Her ebeveynin bu konuda dikkate alması gereken en önemli şey, çocuğa açıkça anlatılan kurallara sahip olmaktır. Diğer bir deyişle, çocuk neyin yapılacağını ve neyin yapılamayacağını bilmelidir. Diğer bir konu da bu kuralların kalıcılığıdır – bir ebeveyn olarak, aynı şeyin olmamasını sağlamanız gerekir, bu yüzden her zaman “imkansızdır”. Örneğin, çocuğunuz bir cep telefonuyla oynuyorsa ve bu sizin kurallarınız dahilinde bir “hayır” ise, o zaman her zaman “hayır” olmalıdır. Ne yazık ki bazı ailelerde “evet” ve “hayır” kalıcı değildir.
Cezalandırma yöntemlerini okumadan önce kendinize şu soruları sorun: Ailenizdeki disiplin kuralları açıkça tanımlanmış mı? Çocuğunuz “yapabilir” ve “yapamaz” a aşina mı? İstisnasız her zaman bu kurallara uyuyor musunuz? Her 3 sorunun da “evet” cevabını verirseniz, aşağıdaki yöntemleri kullanabilirsiniz:
Yöntem 1 – Çocuğun kötü davranışının doğal sonuçlarını engellemeyin veya örtmeyin – Örneğin, bir çocuk oyuncağını kırarsa onu durdurmayın – bir süre sonra bir oyuncak kırıldığında artık onunla oynayamayacağını anlayacaktır. oyuncaksız kaldı. Küçük yaşlardan itibaren çocukların, eylemlerinin sonuçlarından kendilerinin sorumlu olduğunu anlamaları gerekir.
Yöntem 2 – Yanlış eylemlerin mantıksal sonuçlarını çocuğa gösterin. Sonuçlar doğal olarak gerçekleşmezse, çocuğunuzu eylemlerinizin mantıksal sonuçlarıyla yüz yüze getirin. Bir çocuk duvara bir oyuncağa çarparsa, o gün oyuncağı ondan alın. Bu kuralı tutarlı ve istisnasız uygulayın.
Yöntem 3 – Bir koşul belirleyin. 2.5-3 yaşına kadar olan çocuklar kuralları anlamakta ve hatırlamakta güçlük çekerler. Bu nedenle genellikle kuralları çiğniyorlar. Çocuğunuz kuralları anlamıyorsa, en iyi tavsiye çocuğa bir seçim yapmak veya bir koşul belirlemektir. Örneğin, bir çocuk tabletle oynamak isterse, “Yemek yemeyi bitirdiğinizde tableti alabilirsin” diyebilirsiniz. Ya da çocuk dış elbise giymek istemiyorsa ona “O zaman kıyafetleri taşımalısın” diyebilirsiniz.
Yöntem 4 – Favori bir öğe veya aktiviteden yoksun bırakma. Bu çok basit bir yöntemdir, eğer çocuğunuz “imkansız” bir şey yaparsa, onu en sevdiği oyuncak veya aktiviteden mahrum edebilirsiniz. Ama mahrum bıraktığınız şey o kadar gerekli olmamalı. Örneğin bir çocuk yiyecekten mahrum bırakılmamalıdır! Onu bir oyuncaktan, bahçede geçirilen zamandan veya ailenize ait herhangi bir faaliyetten mahrum bırakabilirsiniz.
Yöntem 5 – Sesini yükselttin. Çocuğunuzu cezalandırırken sesinizi yükseltebilirsiniz. Yine de çocuğunuza bağırmamalı veya hakaret etmemelisiniz. Ona kuralları çiğnediğini yüksek sesle hatırlat.
Yöntem 6 – Köşeye koy. Bu yöntem klasik bir yöntemdir ve uzun zamandır ailelerimizde ve okullarımızda bir ceza yöntemi olarak kullanılmaktadır. Ceza olarak çocuğu odasına göndermeyin. Ona yalnız kalması ve eylemlerini düşünmesi için daha fazla zaman verin. Şu anda yanında durabilirsiniz. Bazı psikologlara göre çocuğu köşeye sıkıştırmak basit bir ceza değildir. Ebeveynler ne yaptıkları hakkında çocuklarıyla daha fazla konuşmalıdır.
Yöntem 7 – Çocuğunuza mı vuruyorsunuz? Trendy zamanlarda, neredeyse tüm psikologlar “bir çocuğu dövmek” veya “bir çocuğu dövmek” gibi yöntemleri kategorik olarak reddederler. Bu yöntem çocuklarda saldırganlığı artırır ve aynı sonuçları vermez. Ancak, birçok ebeveyn bu yöntemi kullanır. Amerika Birleşik Devletleri’nde yapılan bir ankete göre, 10 ebeveynden 8’i zaman zaman çocuklarına vurmanın kabul edilebilir olduğunu düşünüyor. Katılımcıların% 86’sı çocukken ebeveynleri tarafından dövüldüklerini itiraf ediyor. Bu yöntemi önermiyoruz. Bu konuya ayrıca döneceğiz.
Valideyn.az
