Okul çocukları arasında şiddet: Bir ebeveyn ne yapmalıdır?

Dünyanın tüm ülkelerindeki eğitim kurumlarında yaşanan en yeni sorunlardan biri, öğrencilerin baskı ve saldırgan davranışların hedefi olmasıdır.

Bunlardan biri, son zamanlarda sözlükte ortaya çıkan zorbalıktır. Terim ilk olarak 1985 yılında Birleşik Krallık’ta kullanıldı ve konuyla ilgili ilk araştırmanın ardından yirminci yüzyılın başlarında yaygın olarak kullanıldı.

Tüm çocuklar er ya da geç zorbalıkla karşılaşır: ya kurban olarak ya da kurban olarak ya da tanık olarak, hem çevrimiçi hem de gerçekte. Tüm bu rollerin çocuğun kişiliği üzerinde yıkıcı bir etkisi vardır. Hayatınızda başka, daha güçlü veya daha güçlü bir kişi tarafından sistematik taciz veya başka bir şiddet yaşamadıysanız, measurement zorbalık küçük bir şeymiş gibi gelebilir. Bununla birlikte, ABD Eğitim Bakanlığı’na göre, 12 ile 18 yaşları arasındaki her dört çocuktan biri, geçtiğimiz okul yılında zorbalığın kurbanı olmuştur. Batı kaynaklarına göre, 14 yaşın altındaki öğrencilerin% 50’si okulda zulüm görüyor. Ergenlik döneminde bu faiz oranı düşer.

Psikoterapist Jennifer Fried’a göre zorbalık sadece bir öfke ve aşağılama eylemi değildir.

Boğa güreşinin tekrarlama ve kurbanı korku ve stres durumuna sokma eğilimi vardır. Zorbalığın da saldırgan olaylara tanık olanlar üzerinde benzer bir etkisi vardır. Çocuklar birisine karşı müstehcen bir dil kullanır, hatta müstehcen bir dil kullanırsa veya bir kez “takımlarından” atılırsa, bu zorbalık olarak sınıflandırılmaz. Ancak bir çocuğun toplumunda bir cezasızlık kültürü gelişirse, bu onlara başkalarını küçük düşürme olasılığı verebilir. Bulling’in kurbanları, okulu kaçırabilir, okulu bırakabilir ve yaşlılık döneminde çocukken acı çekebilir. Zorbalığın kurbanı olan öğrencilerin daha sonraki yaşamlarında hastalanma ve psikolojik sorunlar yaşama olasılığı daha yüksektir. Sonuçlar en yıkıcı olabilir. Bu yüzden intihar eden zorbalık kurbanlarını hepimiz duymuşuzdur.

Okulda zorbalık nedir ve bununla nasıl başa çıkılır? Zorbalık, son yıllarda okullarda yaygın olan saldırgan bir davranıştır.

Bulling’i ne motive eder?

Öğrenciler arasındaki şiddet her zaman okulun bir parçası olmuştur, ancak şimdi daha görünür hale gelmiştir.

Rus okullarında bu alandaki araştırmalar 2000’lerin sonlarında başladı. Zorbalığın kitlesel bir olay olduğu ortaya çıktı. Böylece, 2010 yılında araştırmacılar, 11 yaşın altındaki erkeklerin% 22’sinin ve kızların% 21’inin akranları tarafından istismar edildiğini buldu. Moskova’da 1.200 öğrencinin katıldığı bir anket, yüzde 78’inin okullarında zorbalığa tanık olduğunu ortaya çıkardı. Ergenler arasında bu rakam sırasıyla% 13 ve% 12’dir.

Norveç’te erkeklerin yüzde 11’i ve kızların yüzde 2,5’i akranlarına zorbalık gibi saldırgan davrandıklarını itiraf ediyor. Halen ABD, Fransa, İngiltere, Finlandiya ve Güney Kore’de zorbalık araştırmaları yapılmaktadır.

Ukrayna’daki durum daha da kötü. Ülkede her 10 çocuktan sekizi zorbalık mağduru. Bunun nedeni alt sınıf öğrencilerine yönelik tutum, örneğin üst sınıf öğrencileri cep telefonlarını onlardan alıyor. Dedikodu, aşağılayıcı şakalar ve boykotlar 11-15 yaş arası çocuklar arasında yaygındır.

Psikolog Svetlana Krivtsova’ya göre, başkalarına karşı saldırgan ve aşağılayıcı davranışlar her zaman bir kişi tarafından itibarını iddia etmek, eğlenmek veya herhangi bir ilgi uğruna yapılır.

Diğer çocuklar, zorbanın hareketlerini gözlemleyerek ya onları görmezden gelir, sinirlenir ya da müdahale etmeye çalışır. Bununla birlikte, kurban direnmediğinde ve öğretmen inisiyatifini desteklemediğinde, çocuklar kendilerini çaresiz hissederler ve ruh halleri kurbana şefkatten sinirlilik ve kayıtsızlığa dönüşebilir.