Dün gece yaralı küçük bir kız bulunmuş
Etrafına sarı kurdeleler sarılmış
Son bir kez süslemek istemiş onu büyükler
Yine yasaklarıyla
Yaklaşıp yakından bakınca gördüm
Yatan benim küçüklüğüm
Ve ben büyüdüm
Mevsimlik elbisemle
Cenaze alayını izlerken
Geçtim meyveli ağaçlarla
Mis kokan bahçelerden
Bir çiçek kopardım
Son kez ona baktım
Çiçeğimi taktım
Göğsüme
Kimse yeni yara açamaz artık
Çok canım yandı acımaz artık
Bugün düşerse yarın kalkar
Bu kız kendine acımaz artık
Ardımdan konuşulurken
Fısıltılar duydum tesadüfen
Sordum tanır mıydınız bu yatan kızı
Henüz nefes alırken
Mutluluk başka kalplerde saklı
Sanırdı
Hep yarımdı
Yanıldı
Bir yol yürüdüm evimizden
Yol büyüktü hepimizden
Ölümden ikimizden
Ve zavallı sevgimizden
Dün gece ufacık bir çiçek solmuş
Bugün yeniden güneş doğmuş
Bak burada küçük bir kız ölmüş
Ruhu büyüyüp kadın olmuş
