Azerbaycan’da boşanmış kadın ve erkekler 5 yıldan fazla evlilikten sonra boşanmaya karar verirler.
Geçen yıl ülkede çoğu beş yıla kadar süren 14 bin 514 boşanma oldu. Boşanmış kişiler arasında 9 yıla kadar süren evliliklerin sayısı görece azdır.
Genel olarak ilk 6 ay, 5 yıl ve 15 yıllık evlilik kritik yıllar olarak kabul edilir. Yıllarını nasıl geçireceklerini bilmeyen bazı çiftler çıkış yolu olarak boşanmayı seçerler. Kriz zamanlarında nasıl davranacağını bilen çiftler, başarılı bir evliliğe devam edebilirler.
Aşk ilişkisi olmayan bir çiftin mutlu bir evlilik yaşaması imkansızdır.
Gencaile.az, Türk psikolog Ahmet Tuğrul Demir’in bu konuda bazı önerileri olduğunu aktarıyor. Ona göre her evlilikte beklenen krize sağlıklı geçiş, evliliğin mutlu ve barış içinde devam etmesini sağlar:
“Evlilikte zor yıllar zor olsa da kriz bittikten sonra sorunları çözmek daha kolaydır. Evlenmeye karar veren çiftler, sevgi, saygı, sadakat ve ilişki açısından birbirlerinden ne bekleyeceklerini bilmelidir. Yoksa yapmazlarsa bu konularda anlaşırsanız, sorunlar evliliğin ilk yıllarında başlayacaktır. Aşk ilişkisi olmayan bir çiftin mutlu bir evlilik yaşaması imkansızdır. ”
Psikolog, evli bir çiftin ilk altı ayına baktığımızda evlilik hayatına yeni alıştıklarını gördüğümüze inanıyor. Bu dönemdeki en büyük danger, eşin anne babasından ayrılamamasıdır. Hala anne ve babasına bağlı hisseden çiftler evleneceklerinin farkında değildir. Bu durum sorun yaratıyor: “Anne babalar çocuklarının tasmasını bırakmasalar bile sürekli başları belada. Tabii ki ilk 6 ayda eşlerin geçmiş yaşam tarzlarından kaçınma konusundaki inatçılığı etkili. Tıpkı erkeklerin geceleri toplanması gibi. “Başarılı bir evliliğin anahtarı, anne babanızı evliliğe dahil etmek değil, çiftin iyi bir ilişkiye sahip olması ve tabii ki ‘ben evliyim’ diye düşünmesidir.
En sancılı dönem evliliğin ilk 2-3 yılıdır.
Psikolog, evliliğin ilk yılının evliliğin sorumluluklarının yavaşça hissedildiği bir dönem olduğunu söylüyor: “Evlenenlerin evlenmesinin en zor olduğu dönem. İnsanlar geçmişi özlüyor, kısıtlamalar bunaltıyor. Hâlâ öyleyse. bir çocuğu beklemek, her şeyi bir kadının kafasını karıştırabilir.Bu dönemde önemli bir sorun, çiftlerin evlilikteki rahatlığına değer vermesidir.Evlilikte en sancılı dönem ve çiftler arası sorunlar evliliğin ilk 2-3 yılında başlar, bu özellikle Çocuklu çiftler için kriz dönemi Yeni oluşmuş bir ailede bebek doğar ve partiler vakit geçiremezler Kişisel hayatları sıfırdır Hiçbir yere gidemezler Çocuk yetiştirmekle ilgili tartışmalar vardır. bu dönemde erkek evden uzak durur Kadın çocuğa bakma fırsatı bulamaz Çocuğun varlığı büyük bir faktör Evli çiftlere tavsiyemiz bir süre sonra başınızı belaya sokan çocuğun olmasıdır. Evinizin tadı, tuzu paha biçilmez olacak. Sadece başkalarına verdiğiniz yardım konusunda daha ayrımcı olmalısınız. ”
ATDemir, beşinci evlilik yılını da çok kritik görüyor. Ona göre bu, konuşulmayan ve çözülmeyen sorunların ön plana çıktığı dönemdir. Sadakatsizlik, eşler birbirlerini suçlamaya ve sorumluluk aramaya başladığında da ortaya çıkar. İhanete yol açan şey çözülmemiş sorunlar, renksiz kişisel yaşamdır. Bu dönemden geçmenin yolu, çiftin anılarındaki anlardır. Boşanmak kolay bir yoldur. Ama kaybedecek çok şeyin var. Birlikte tatile gitmek ve yeni anları hatırlamak en iyi seçimdir.
Ona göre çiftler arasındaki son uzlaşma noktası 15. evlilik yılıdır: “15 yıldır sorunlar çözülüp büyütülmemişse, bu süre zarfında birbirlerine tahammül etmek zorunda olan çiftler ayrılmayı tercih edecek.
Çünkü çocukları büyüdü ve kendilerini daha iyi hissedeceklerini düşünüyorlar. 15 yıl sonra kadınlarda menopoz, erkeklerde menopoz ortaya çıkar. Bunlar krizi yaratan unsurlardır. Bu dönemi atlatmanın yolu, zaten bir hayat arkadaşı olduğunuzu hatırlamaktır. Kimse seni ondan daha iyi tanımıyor. Bunun değerini bilmemiz gerekiyor. ”
