Kara deliğin varlığı ispatlandı ve beraberinde birçok gelişme var.
Gök bilimcilere göre galaktik merkezdeki gazın olağandışı hareketi, açıklaması en zorlu kara delik türüne götüren açık bir kanıt olabilir.
Kara delikler, elektromanyetik radyasyon yaymadıkları için aktif olarak beslenmedikçe ya da kozmik çarpışmaya uğramadıkça tespit edilmeleri oldukça zordur (tespit edemediğimiz Hawking radyasyonu hariç).
Bunun nedeni, elektromanyetik radyasyonun olay ufkunun ötesinden kaçış hızına ulaşmamasıdır. Bu yüzden kara delikler, gözle görülebilir bir şeyler yapmadıkları sürece bizim tespit yöntemlerimizce görülemez.
Yine de büyük bir yıldızın çekirdeğinin çöküşüyle ortaya çıkan güneşin kütlesinin 100 katı büyüklüğünde yıldız kütleli kara delikler ve yine güneşin kütlesinden 100.000 kat büyük süper kütleli kara deliklerin var olduğunu biliyoruz.
Gerçi bu iki uç nokta arasında kocaman bir soru işareti var. O da şu ki: 100 kattan 100.000 kata kadar solar kütleli kara deliklerin varlığına dair oldukça iyi ikinci dereceden kanıtlar olmasına rağmen varlıkları hala ispatlanamamıştır.
Başka bir deyişle, olağandışı boyutlardaki kara deliklerin varlığından tam olarak emin değiliz.
ArXiv’in ön baskı kaynaklarında yayınlanan ama henüz incelemeden geçmemiş yeni bir makalesinde, Japonya Ulusal Astronomik Gözlemevinde (NAOJ) görevli gök bilimciler, Samanyolu’nun merkezinden yaklaşık 20 ışık yılı uzakta sürüklenen bu efsanevi canavarlardan birine işaret eden kanıtları tanımladı.
Atacama Büyük Milimetre/Altmilimetre Dizisi (ALMA) radyo teleskopunu kullanarak görünmez devasa nesnelerin yörüngesinde dönen moleküler gaz akıntıları keşfedildi.
NAOJ’dan Astrofizikçi Shunya Takekawa “New Scientist”e verdiği röportajda şunları söyledi: “ALMA verilerini ilk kontrol ettiğimde çok heyecanlandım. Çünkü gözlemlenen gaz, görünmez devasa nesnelerin gizlendiği izlenimini şiddetle uyandıran açık yörüngesel hareketlerin varlığını gözler önüne seriyordu.”
Süpernova bulutları arasındaki çarpışma sonucunda benzer yüksek hızlı kompakt bulutlar gözlemlendi. Ancak HCN-0.009-0.044 adı verilen nesne ne şeklinin ne de yayılma modelinin bu tür bir çarpışmayla ilişkili olmadığını gösterdi.
Dahası Japon Ulusal Astronomik Gözlemevi ve bu araştırmayı yöneten ekibin beraber yaptığı önceki araştırmalar, HCN-0.009-0.044 nesnesinin muhtemel bir kara delik olduğunu ortaya çıkardı.
Gözlemciler şimdi yeni bir şey yapıp gaz akıntılarının şekline ve hareketine dayanarak nesnenin 32.000 civarı Güneş’e eşdeğer bir kütlesi olduğu sonucuna vardı.
Bu da, eğer makale incelemeyi geçerse, bütün bir kütleyi neredeyse Jüpiter’le aynı ölçüde bir nesneye doldurduğunuzda bağlantısının kayıp bir kara delik için çok güçlü bir rakip haline getirilebileceğini gösterir.
Orta boy bir kara deliğin muhtemel keşfine ek olarak, aktif olmayan kara deliklerin keşfine dair yeni bir yönteme de dikkat çekiyor.
Gaz hareketlerinin olduğu kadar, yörüngenin iç kısmındaki gazın iyonlaşması da gösteriyor ki foto-iyonlaşma ya şok bölünme ya da her ikisi birlikte aktif kara deliklerde görünen iyonlaşma sürecinde yer alıyor.
Böylelikle eğer bir kara delik, aralıklı olarak aktifse söndükten sonra bile saptanabilen iyonlaşma üretebilir.
Araştırmacılar: “Elde ettiğimiz sonuçlar, galaktik merkezde amaçsızca dolaşan orta büyüklükte kara deliklerle ilgili ikinci dereceden kanıtlar sunuyor. Yüksek hızlı kompakt bulutlar, galaksimizde bol miktarda bulunan pasif kara deliklerin uzantısı olabilir.” diyor.
Yüksek hızlı kompakt gaz özelliklerinin yüksek çözünürlüklü gözlemleri, kayıp kara delik araştırmalarına yeni bir bakış açısı sağlamış oldu. Böylelikle ışımayan kara delik adaylarının sayısını arttırabilecek potansiyel de vardır.
Kaynak: http://www.bizsiziz.com/astronomers-have-found-evidence-of-a-big-black-hole-wandering-our-galaxy/?fbclid=IwAR1xZhaOQVSyn8JbHsnaHoGkvL8e3tiEiA7YNDHH32FKy-SkCxI2wVi2zBg
https://arxiv.org/abs/1812.10733
Çeviren: F. Beste YAĞCI ERKAN
