Gök bilimciler, bu süreci daha iyi anlamak için maddenin kara deliğin yakınında nasıl davrandığına dair farklı modellere güvendiler.
Ancak, Güneş Sistemi ile karşılaştırılabilecek büyüklükteki merkez bölgesinden galaksiden daha büyük jetlerin nasıl fırlatıldığını ve kara deliğin içine tam olarak nasıl maddenin düştüğünü tam olarak bilmiyorlar.
Kara deliğin yeni EHT görüntüsü ve kutuplaşmış ışıktaki gölgesiyle, gök bilimciler ilk kez kara deliğin hemen dışındaki, içeri akan madde ile dışarı atılan madde arasındaki bu etkileşimin gerçekleştiği bölgeye bakmayı başardılar.
Gözlemler, kara deliğin hemen dışındaki manyetik alanların yapısı hakkında yeni bilgiler sağlıyor.
Younsi, “Bu ışığın nasıl oluştuğuna baktık, güneş gözlüğü taktığınızda olduğu gibi dört bileşenle tanımlanabilir, ışığın daha güçlü yoğunluk bileşenlerini filtrelemek için polarize bir filtreye sahiptir ve bu farklı bileşenler dimension ışık nasıl üretilir ve onu üreten kaynağın kendisi hakkında bilgi verir.” dedi.
“Işığın daha fazla doğrusallığın polarize olup olmadığına, yoğunluğun daha çok görüş hattına odaklanmasına, daha dairesel veya daha fazla dağılmasına bağlı olarak, kara deliğin kendisi hakkında çok daha fazla bilgi edinebilirsiniz.”
En büyük keşiflerden biri, kara deliği çevreleyen manyetik alanın nasıl yapılandırıldığına ve kara deliğin dönme enerjisine dokunmaktan ve yıldız nesnesinin merkezinden gelen bu dönen jetlere güç vermekten sorumlu olduğuna dair bilgilerdi.
Jetler, geniş mesafelerde tutarlı bir şekil koruyarak, galaksilerin tam kalbinden fırlatılan ve kara delikler tarafından çalıştırılan bir ‘koşutlanmış’ durumdadır.
Younsi MailOnline’a verdiği bir röportajda, “Jetler kara deliğe bağlı ve manyetik alan maddenin nasıl aktığını kontrol ediyor ” diyerek, maddenin olay ufkunda kilitlendiğini görebildiğinizi ekliyor.
“Önceden hiçbir fikrimiz yoktu, çok spekülatifti, ancak şimdi manyetik alanın nasıl manage edildiğini gösteren çok güçlü kanıtlarımız var ve çok manage, çok yapılandırılmış ki bu şaşırtıcı,” dedi.
Kara deliklerin enerjiyi evrene nasıl geri beslediğine dair çok daha iyi bir resim elde etmeye başlıyoruz, onları her zaman emen nesneler olarak düşünüyoruz, ancak enerjiyi geri beslemede rol oynuyorlar.
Gözlemler, kara deliğin kenarındaki manyetik alanların sıcak gazı geri itecek ve yer çekiminin çekişine direnmesine yardımcı olacak kadar güçlü olduğunu gösteriyor. Jason Dexter, yalnızca alandan sızan gaz olay ufkuna doğru spiral olarak girebilir ” diyor.
Bunun gibi bir gözlem, Atacama Büyük Milimetre / submilimeter Dizisi (ALMA) ve Atacama Yol Bulucu Deneyi (APEX) dahil olmak üzere dünyanın dört bir yanından birçok teleskopun çalışmasını gerektirdi.
EHT’nin bir parçası olarak bir araya getirildiğinde, ay yüzeyindeki bir kredi kartının uzunluğunu ölçmek için gereken çözünürlüğe eşdeğer bir çözünürlüğe sahip sanal bir Dünya boyutlu teleskop yaratır.
EHT kurulumu, ekibin kara delik gölgesini ve etrafındaki ışık halkasını doğrudan gözlemlemesini sağladı ve yeni polarize ışık görüntüsü halkanın mıknatıslandığını açıkça gösteriyor.
Görüntünün altındaki girdaplı çizgiler, her şeyin nasıl döndüğüne dair bir fikir verir ve Younsi’nin bize maddenin kara deliğin etrafında döndüğünü söylemesi ile birlikte saat yönünün tersine doğru döndüğüne dair bir gösterge verir.
M87’yi ziyaret ederseniz, maddenin ölümünde ürettiği ışığın, olay ufkunu geçerken her yöne ışık saçtığını görürsünüz. Younsi verdiği demeçte, hepsi bir gözlemciye ulaşmıyor, bazıları kara deliğin etrafındaki yörüngeye giriyor ve kara deliği çevreleyen bir dizi halka olarak görünüyor.
“Olay ufkunun kenarına yakın olsaydınız ve her yönden üzerinizde parlayan bir ışık kaynağınız olsaydı, kendinizin ve başınızın arkasının, yer çekimi alanı ışığı çarparken bir görüntüsünü görürdünüz,” dedi.
Occasion Horizon Telescope ekibinin bir sonraki büyük projesi, Samanyolu Gökadası’nın merkezindeki M87’den 1.000 kat daha yakın ve 1.000 daha küçük olan kara deliğin bir görüntüsünü yayınlamak.
Dünya ile kara delik arasında farklı hızlarda hareket eden yıldızların ve ışık kaynaklarının ‘yıldızlar arası saçılımı’ olduğu için bu çok zordur, bu da kara deliği doğrudan görüntülemeyi zorlaştırır.
“Diğer bir yanıltıcı konu, siyah bütünün M87’den 1.000 daha küçük ve 1.000’e daha yakın olması, yani uçakta Dünya’dan görüldüğü boyutla hemen hemen aynı, ama aynı zamanda çok daha hızlı. olduğunu söyledi.”
M87’deki kara delik durumunda, şeyler günler ve haftalar arasında değişen ve hareket ederken, galaksimizdeki çok daha küçük kara delik değişiklikleri saniyeler ölçeğinde görür.
“Gördüğünüz şey, maddenin kendisini o kadar hızlı yeniden yapılandırması ki bu, hızlı hareket eden bir arabanın fotoğrafını çekmeye benziyor, bu yüzden aynı görüntünün birden fazla fotoğrafı arasında enterpolasyon yapmak için teknikler yaratmanız gerekiyor.”
Yay A * ‘nın ilk görüntülerini bu yılın sonuna kadar yayınlamayı umuyorlar. Verilere zaten sahipler, ancak görüntüyü ‘temizlemek’ ve verileri görselleştirilebilecek bir şekilde anlamlandırmak için çalışmaları gerekiyor.
Sonuçlar The Astrophysical Journal Letters’da iki ayrı makalede yayınlandı.
Derleyen:Feyza ÇETİNKOL
/İlk Kez Yayınlanan Karadeliğin Polarize Fotoğrafı /İlk Kez Yayınlanan Karadeliğin Polarize Fotoğrafı
Dikkat: Sitemiz herkese açık bir platform olduğundan, çox fazla kişi paylaşım yapmaktadır. Sitenizden izinsiz paylaşım yapılması durumunda iletişim bölümünden bildirmeniz yeterlidir.
Kaynak: https://www.bizsiziz.com/ilk-kez-yayinlanan-karadeligin-polarize-fotografi-maddeyi-nasil-yuttugunu-anlatabilir/
