Yeni araştırmalar, Güneş’in oluşmasıyla aynı zamanda yakın mahallemizde en az iki süpernova patladı. Olay, gezegenlerin nadir elementlerle yoğunlaştığı gaz bulutunu tohumladı.
Ancak, bu hikayede bir terslik var. Bu olayları kanıtlamak için varlığı kullanılabilen atomlar çoktan çürümüştür. Ne olduğunu ortaya çıkarmak için bilim insanlarının yan ürünleri bulmaları gerekiyordu.
Evrenin daha ağır elementleri çoğunlukla süpernovalarda veya nötron yıldızlarının birleşmelerinde üretildi. Her ikisi de elementleri, oluşan yıldıza yakın kayalık gezegenlerde yoğunlaştıkları yakındaki gaz bulutlarına dağıtıyor.
Ancak çoğu aspect, geldikleri patlamaların Güneş’in oluştuğu sırada mı yoksa milyarlarca yıl önce mi meydana geldiği konusunda bize pek bir şey söylemiyor.
Niobium-92 bir istisnadır ve Profesör Maria Schönbächler’in soruyu take a look at etmek için onu kullanmasına neden olmuştur.
Niobium-92’nin, belirli amaçlar için çok kullanışlı bir zaman aralığı olan zirkonyum-92’ye bozulmadan önce 37 milyon yıllık bir yarılanma ömrü vardır.
Yarı ömürleri günler hatta saniyelerle ölçülen izotoplar, yeni oluşan Güneş’e ulaşmak için süpernovadan uzayı geçtiklerinde neredeyse tamamen yok olacaklardı.
Çok daha uzun yaşayanlar, kısa ya da uzun bir süre önce bir patlama olsa da benzer bollukta mevcut olacaktı. On milyonlarca yıllık bir süre içinde bol miktarda ikiye bölünmesi ideally suited bir orta yoldur.
Bununla birlikte, Schönbächler’in sorunu, Dünya’nın oluşmasından sonraki 4,6 milyar yıl içinde, neredeyse tüm niyobyum-92’nin zirkonyuma dönüşmüş olmasıdır.
Bu sorunu, oluşurken sırasıyla büyük ve küçük miktarlarda niyobyum içeren meteorların rutil ve zirkon kristallerini inceleyerek çözdü.
Niyobyum-92 zirkonyuma dönüşürken, Schönbächler, oluşumunda ne kadar niyobyum-92 bulunduğuna ve dolayısıyla genel bolluğuna dair kullanışlı bir kayıt bıraktı.
Bununla birlikte, Güneş Sisteminin doğuşundaki koşulları ortaya çıkarmak için herhangi bir rastgele gök taşı kullanmak işe yaramaz.
Schönbächler, ölçümleri için 4.525 milyon yıl önceki bir çarpışmada asteroit Vesta’yı deviren örneklerin olmasını istedi.
Bu olayın kesin zamanlaması, mezosideritler olarak bilinen bu nadir sınıfın Güneş Sisteminin kökenlerinin kalıntıları olarak hizmet edebileceği anlamına gelir.
En azından şu anda, bir yakın süpernova tarafından sağlanan niyobyum miktarını biraz daha uzak mesafelerde ayırt etmek için hiçbir yöntem yoktur. Bununla birlikte, farklı süpernova türleri, biraz farklı izotop oranları üretir.
Ekibin bildirdiğine göre, erken Güneş Sistemi, hem Tip Ia’nın hem de çekirdek çökme süpernovasının parmak izlerini gösterdi. Her ikisi de, birçok radyoaktif elementin hayatta kalmasına yetecek kadar yeni.
Dünya ve Mars gibi kayalık gezegenlerle dolu iç Güneş Sisteminin büyük ölçüde galaksimizdeki Tip Ia süpernovadan fırlatılan materyalden etkilendiğini öne sürüyorlar.
Dış Güneş Sistemi bunun yerine, büyük bir yıldızın kendi üzerine çöktüğü ve süpernovaya dönüştüğü, muhtemelen Güneşimizin doğduğu aynı yıldız bölgesinde, çekirdek çökmüş bir süpernova tarafından besleniyordu.
Süpernovaların, son 8 milyon yılda okyanus tabanında tespit edilebilir demir izleri bırakacak kadar Dünya’ya yeterince yakın patladığından şüpheleniliyor.
Yine de, bugün galaktik mahallemizde o kadar nadirdir ki, yakınlarda kısa sürede birden fazla patlama olması bugün pek olası değildir.
Bununla birlikte, Güneş, çoğu yıldız gibi, büyük olasılıkla yoğun bir küme halinde oluşmuştu ve pek çok yıldızın oldukça yakınında, en büyüğü hızla evrimleşerek şu ya da bu türden süpernovalara dönüştü.
Derleyen: Feyza ÇETİNKOL
Kaynak: iflscience
/Güneş Sistemini Oluşturan Materyali İki Farklı Süpernova Sağladı/
Dikkat: Sitemiz herkese açık bir platform olduğundan, çox fazla kişi paylaşım yapmaktadır. Sitenizden izinsiz paylaşım yapılması durumunda iletişim bölümünden bildirmeniz yeterlidir.
Kaynak: https://www.bizsiziz.com/gunes-sistemini-olusturan-materyali-iki-farkli-supernova-sagladi/
