Karbonhidratlar vücut için çok önemlidir. Karbonhidratlar doğada yaygındır ve biyolojik dünyanın ¾’ünü oluşturur. Diyetin büyük bir kısmı (% 60-70) karbonhidratlardan oluşmaktadır.
Basit ve karmaşık şekerlere ayrılırlar ve vücutta çeşitli işlevleri yerine getirirler. Karbonhidratlar (Ok / h) birkaç gruba ayrılır:
- monosakkaritler (glukoz, galaktoz, fruktoz);
- disakkaritler (sükroz, maltoz, laktoz);
- polisakkaritler (karmaşık şekerler – nişasta, amilopektin, glikojen, pektin, lif, selüloz).
Glikoz birçok metabolik süreçte yer alır, ancak en önemli işlevi enerji beslemesidir. Pek çok proteinin aktivitesi karbonhidratlarla (enzimler, taşıyıcı proteinler, hormonlar) kombinasyon halinde mümkündür. Karbonhidratların metabolizması sırasında lipidlerin, amino asitlerin ve nükleotidlerin sentezi için önemli olan birçok organik bileşik oluşur. Karbonhidrat türevi glukuronidler, ksenobiyotiklerin ve endojen toksinlerin detoksifikasyonunda rol oynar.
Karbonhidratlar vazgeçilmez bir bileşen değildir. Proteinler ve yağlar, eksikliklerinden kaynaklanan hipoglisemiyi telafi etmek için kullanılır, ancak bu vücut için etkisiz bir yoldur.
Pratik olarak sağlıklı bir insanda, doğru beslenme sırasında vücuda giren şeker öncelikle enerji sentezinde yer alır, diğer kısmı karaciğerde yedek glikojen formunda depolanır. Bununla birlikte, geçen yüzyılın sonunda başlayan ve şimdi yaygın olan karbonhidrat patlaması, geri dönüşü olmayan süreçler de dahil olmak üzere birçok patolojinin gelişmesine yol açmıştır.
Orta yaşlı ve yaşlı kişilerde sorun daha yaygın olmakla birlikte, çocuk beslenmesinde de önemli bir agresif faktör haline gelmiştir. Böylelikle çocuklar tarafından sürekli reklam yapılması sayesinde yaygın olarak tüketilen tüm hazır ambalajlı ürünler şeker içerir ve fashionable çocuk zaten kahvaltıda günlük şeker alımına sahiptir.
Fakat aşırı yemenin sonuçları nelerdir?
Biyokimyasal reaksiyonların genellikle belirli enzimlerin varlığında meydana geldiği bilinmektedir. Hiperglisemide (aşırı karbonhidrat alımı: ekmek; şekerli tatlılar, şekerli içecekler; veya diyabet durumunda) serbest şekerler vücuttaki herhangi bir proteinle birleşerek işlevlerini bozar. Karmaşık bir biyokimyasal reaksiyonun bir sonucu olarak, vücut için çok toksik olan glikasyon ürünleri (AGE) oluşur, bunların hücre içinde birikmesi yavaş yavaş hücre fonksiyon bozukluğuna ve sonunda yıkıma yol açar.
Bu ürünlerin diyabet ve yaşlanma, Bexterev hastalığı, Parkinson hastalığı, multipl skleroz, osteoartrit ve diğer dejeneratif hastalıkların patogenezindeki rolü kanıtlanmıştır.
Vücudun önemli proteinlerinin glikasyonunun bozulması şunları içerir:
- Damar duvarı proteinindeki hasar, kan damarlarının esnekliğinde (sertliğinde) bir azalmaya ve dolaşım bozukluklarına yol açar.
- Kolajen proteininin zarar görmesi sonucunda kollajen liflerinin elastikiyeti zayıflar, bu da cilt yaşlanmasına, bağ ve tendonların gevşemesine ve kıkırdak dejenerasyonuna neden olur.
- Eritrosit zarları elastikiyetini kaybettiği için hücrenin şeklini değiştiremez ve boyutundan daha küçük olan kılcal boşluktan geçemez.
- retina proteinine verilen hasarın bir sonucu olarak katarakt geliştirir.
- Glikatlanmış serum albümini taşıma ve detoksifikasyon fonksiyonunun kaybı, bilirubin ve uzun zincirli yağ asitlerini birleştirme yeteneği.
- İmmünoglobulinler özelliklerini kaybederek vücudun savunmasını zayıflatır.
- Böbreklerin glomerüler aparatının zarar görmesi, zarların kalınlaşmasına ve geçirgenliklerinde değişikliklere neden olur.
- Miyelin de dahil olmak üzere sinir liflerinin zarlarının hasar görmesi, sinir uyarılarının iletimini engeller.
- İnsülin glikasyonu, reseptörlere olan duyarlılığını azaltır.
- Bağışıklık hücresinin reseptörüne bağlanır ve iltihaplanma sürecini uyarır.
- DNA ve nükleotidlerin glikosilasyonu mutasyonlara neden olur.
- Azot monoksit sentezini inhibe ederek vazodilasyonu engeller.
- Kolesterolün oksidasyonunu hızlandırır.
AGE, vücutta oluşmasının yanı sıra, yüksek sıcaklıkta fırında veya yağda kızartılan yiyecekler (tavuk, patates vb.) AGE açısından zengin olduğu için dışarıdan da girer. Karbonhidrat alımı ile birlikte bu tür besinlerin düzenli tüketimi yukarıda belirtilen vakalara, erken yaşlanmaya, kronik hastalıklara yol açmaktadır.
Şeker sadece sağlık kaybı değil, aynı zamanda güzelliğe de büyük bir zarar verir. Böylece cildin iskeleti olan ve elastikiyetini sağlayan kollajen ve elastin gibi proteinlerin zarar görmesi cildin erken sarkmasına ve kırışmasına neden olur.
Makale Biyolojik Tıp Kliniği tarafından gönderildi
www.biolojitababat.az
.
