Galileo Galilei Sözleri

Bu sayfamızda Galileo Galilei Sözleri yer almaktadır.

GALİLEO GALİLEİ GÜZEL SÖZLER

Dünya gene de dönüyor!

Kuşku, bilimin babasıdır.

İki gerçek birbiriyle asla çelişmez.

Bilim ilerlemekten başka bir şey yapmaz.

Ölçülebileni ölç, ölçülemeyeni ölçülebilir yap!

Kararsızlık ve gecikme, başarısızlığın iki önemli sebebidir.

Yıldızları çok sevdiğimden, gecenin karanlığından korkmuyorum.

Hiçbir şey öğrenemeyeceğim kadar cahil birine hiç rastlamadım.

Matematik, Tanrının dünyayı yaratmak için kullandığı alfabedir.

Budalaca soru soranın kendisi budaladır, o soruyu yönelttiği kişi değil.

Felsefe onunla beslenmesini bilenler için gerçek bir besin kaynağı oluşturur.

Bütün gerçekleri keşfettikten sonra anlamak kolaydır; önemli olan keşfetmektir.

Şu ya da bu yazarı azarlayarak yeni bir felsefe aşılanabileceğine inanmak bir hayaldir.

İnsanlara hiçbir şey öğretemezsiniz, sadece içlerindekini keşfetmelerine yardım edebilirsiniz.

Söz konusu bilimse, binlercesinin otoritesi, tek bir kişinin mantıklamasından değerli değildir.

Platon, önceden geometri okumamış, geometri bilgisi edinmemiş kimseleri felsefe dersine almazmış.

Sanmıyorum, bu dünyada bilgisizliğin bilime karşı duyduğu kin ve nefretten daha zorlu bir kin ve nefret yoktur.

Kalabalık halk yığınlarının alkışını, bilgili az sayıdaki kişilerin takdirine tercih ederek tatmin olanlar vardır.

Hiçbir şey keşfetmeksizin büyük meseleleri uzun uzadıya anlatmak yerine, keşke bir tek olgu, hatta küçük bir şey keşfetseydim.

Başkalarının yaptığı ileri sürülen bir şeyi biz yapamıyorsak, onlarda olan bir şey bizde yok demektir. Sadece tek bir eksiğimiz varsa o da sebep olmalıdır.

Bizim Dünya’mızın içinde bulunduğu gökcisimler grubunun düzeninin ne olduğu ve bildiğimiz kadarıyla Evren kısımlarının birbiriyle entegrasyon yapısı, Copernicus zamanına kadar şüpheler içinde yüzüyordu.

Bazı insanlar var ki bunlar peşin hükümlüdür: Önce zihinlerinde sonucu saptıyorlar ve bu sonucu, ya kendilerine ait bir fikir olduğu ya da ün kazanmış kişiye ait fikir olduğundan zihinlerinden artık hiçbir zaman söküp atamıyorsunuz.

Bize duyularımızı, mantığımızı ve zekamızı bağışlayan Tanrı’nın, bizim onları kullanmamızı kısıtlamak istediğine inanmayı reddediyorum. Doğal sorunları tartışırken, konuya dini yazıtlarla değil, deneyler ve kanıtlarla giriş yapmamız gerekir.

Şimdi biz teleskop sayesinde göğü Aristoteles’e olan uzaklığına kıyasla otuz kırk defa kadar daha yakına getirdik. Onun göremediği şeyleri görebiliyoruz. Bu şeyler arasında Güneş’in lekeleri var: bu durumda biz ona kıyasla daha emin konuşabiliriz.

Bütün düşündükleri ve gökleri gözlemlemesi yetmezmiş gibi, bir de kiliseye sonsuz ayak direme gücü veren evren şemasına karşı çıkıp da Yer’in sabit olmadığını, tam tersine Güneş’in etrafında döndüğünü söyleme gafletinde bulununca yer yerinden oynadı.

Felsefe (Bilim) gözlerimiz önünde açık duran “evren” dediğimiz o görkemli kitapta yazılıdır. Ancak yazıldığı dili ve alfabesini öğrenmedikçe bu kitabı okuyamayız. Kitabın yazıldığı dil, matematiğin dilidir; harfleri üçgen,daire ve diğer geometrik şekillerdir. Bu dil ve harfler olmaksızın, kitabın bir tek sözcüğünü anlamaya olanak yoktur.

Ben şuna inanıyorum ki insan zihninin doğasından kaynaklanan yetenekleriyle öğreneceği şeyler arasında “Evren’in yapısını öğrenme çabası” ilk sırayı alır. Bu çaba, Evren’in her şeyi sinesinde barındırması bakımından büyüklükte kıyas kabul etmeyeceği gibi tüm şeylerin temeli ve her şeyi kucaklıyor oluşu nedeniyle de çabaların en soylusudur.

Her şeyi bilme şeklindeki bu kendini beğenmiş küstahlığın temeli hiçbir zaman hiçbir şeyi anlamamış olmaktan başka birşey değildir. Bir kerecik bile olsa, tek bir şeyi tam olarak anlama deneyimi olan ve bilginin nasıl elde edildiğini gerçekten duyumsamış olan bir kimse, kendisinin hiç anlamadığı, sonsuz sayıda başka hakikatlerin de var olduğunu fark eder.

Bilimadamı olmayanlar bile dünyanın değil, güneşin bile güneş sisteminin merkezi olduğunu iddia ettiği için tutuklanarak, neredeyse idam edilen bahtsız gökbilimcisinin ismini bilirdi. Sunduğu bilgi inkâr edilemez olduğu halde gökbilimci, Tanrının insanlığı kendi evreninin merkezi dışında bir yere yerleştirdiğini ima ettiği için ağır şekilde cezalandırılmıştı. Langdon, “Onun adı Galileo Galilei idi.” dedi.

Kulakları normalden büyük olan Galileoyla geveze bir adam dalga geçmek ister:
“Üstat, kulaklarınız bir insan için fazlaca büyük değil mi? ”
Galileo şu yanıtı verir:
“Evet, benim kulaklarım bir insan için fazlaca büyük ama seninkiler de bir eşek için fazlaca küçük sayılmaz mı?”