Çocuklarımızı ne kadar koruyoruz? Gözlemlerimin sonuçlarına göre sahneden çok rahatsız oldum ve paylaşmak istedim.
Çocuklarınızda olduğu gibi yetişkinlerde ve ergenlerde de psikolojik sorunlar yaygındır.
2014 yazında Türkiye’de uyuşturucu kullanan gençlerin ve gençlerin hayatlarını tanıdım ve anne-babalarının ve arkadaşlarının gelecek hayatlarını bu şekilde şekillendirmede büyük rol oynadığını fark ettim.
Uyuşturucu alan BABA! Kızınızın kaderi hakkında ne düşünüyorsunuz? Gelecekte hangi pozisyonu alacak? Deneyimimde şahit olduğum bir olaya dayanarak cevap veriyorum. Gelecekte, belki bugün, madde kullanımından dolayı klinikte tedavi görecek veya tedavi gördüğünü düşünecektir. Sonra çıkıp yoluna devam edecek….
Bu nedenle çocuğunuzu kendisinden koruyun… !!!
Ekonomik ebeveyn… PARA VAR ANCAK SEVGİ YOK. Çocuğunuz için oyuncak alır mısınız? Sen ödüyor musun? Kıyafet alır mısın Ya AŞK? Kaç kere onu sevdiğini söyledin? Kaç kez ona sarıldın ve öptün? Çocuğunuzla ne kadar ilgileniyorsunuz? Arkadaşlarının kim olduğunu biliyor musun? Tabii ki değil…
Diyorum ki… Makale kullanıcıları…
Onu “arkadaşlarından” koruyun… !!!
Siz ebeveynler, karşılaştığınız her sorun için çocuklarınızı suçluyorsunuz. Tabii ki, suçsuz olduğunuzu vurgulamak için sorumluluğu ona yüklemek çok uygun.
Durun ve düşünün… “Neyi ve nerede hata yaptım? !!! Hatam ne? !!! Çocuğumda bu sonuçlara hangi davranış yol açtı? !!! Neden geleceğini mahvediyorum? !!! ” İsterseniz ve siz sorumlusunuz ise bu soruların sayısını artırabilirsiniz …
Metroya giderken etkileyici bir manzara ile karşılaştım. Çocuk bir “hata” yaptı – aslında, bu sadece annesi için yanlış bir davranıştı – ve anne ona vurmak için elini kaldırdığında, çocuk (o 5 yaşındaydı) annesinin elini tuttu ve ona tokat attı. Diğer el.
Bunun sebebi sizce nedir?
Anne kendisi için kurallar, hatalar ve gerçekler yapmıştır. Ve çocuk ayağını bu çizgiden uzaklaştırdığında, “anne” onu “döver ve cezalandırır”. Bunu kim açıklayabilir? Bu çocuk gelecekte hangi psikolojik problemlerle karşılaşacak? Bu “anne” o zaman çocuk üzerindeki etkisini düşünecek mi? “Ona vurmasaydım bunlar olmazdı” mı diyecek ?! HAYIR !!! Çünkü o bir ebeveyn… “YANLIŞ”. Sonuçta, ebeveynler hata yapmazlar …
Bir ebeveyn yanılmıyorsa, neden bu kadar çok psikolojik downside var? Neden bu kadar çok çocuk acı çekiyor? Sebep kim? SEN !!!
Çocuğunuzu kendisinden koruyun… !!!
Karşılaştığım bir başka acı deneyim daha… Bir çocuk… Henüz 5 yaşında… Bir misafir, ziyaret ettiği evde küçük çocuklarla tartışıyor. Oyuncakları falan kırar – (saldırganlık)… Baba özler… Bir baba çocuklarını gördüğünde hayal kırıklığına uğrar, üzülür ve kıskanır. Ve anne hala psikolojik yardıma ihtiyacı olduğunu düşünmüyor.
Ve çocuk büyüyor. Yaş geliyor. Hala saldırganlık, babasına özlem duyma, babasıyla futbol ya da başka oyunlar oynama, high alma, babasından araba kullanmayı öğrenme arzusu var. Anne bu arzularını gömmek için ne yapar? Ona “sevgisini” gösterir. Para verir. Marka giyinir.
Bu genç zaten 10. sınıfta. Gece saat 00: 00’da çocuk annesiyle tartışır ve kendi sözleriyle diğer gençlerle “konuşur”. Veya damarlarınızı kesin. Anne hala psikolojik yardıma ihtiyacı olduğunu düşünmüyor. Ve yaptığı şey ona daha fazla para vermek. Ve ikinci sınıf öğrencisi olan bu genç adam, anti-sosyal bir kişilik tipine, sosyopatik bir kişiye sahip.
Yıllar geçti … Bu genç adam iki yıldır cezaevinde. Cezalandırılıyor. Neden? Çünkü annesi psikolojik bir sorunu olduğunu düşünmüyordu. L Babası onun özlemini görmedi. Diğer çocuklarıyla eğlenirken babası bile özleminin farkında değildi.
Şimdi düşünelim… Bu ceza kimin hakkı? !!!
Çocuğunuzu kendisinden koruyun !!!
Ve ikiz oğlanlar… Henüz 3 yaşındayken perde yakan çocuklar, ikizlerden biri diğer ikiz oyuncağı vermiyor, bu yüzden oyuncağın diğer ucunu elektrik anahtarına koyuyor. Çocukların evde kıramayacağı hiçbir şey yok. Neden ??? Çünkü çocuklar “çok yaramazdı.” Büyükannesi, büyükbabası ve ebeveynleri bu şekilde düşünüyor. HAYIR !!! Hiperaktif çocuklardır. Psikolojik yardım alamazlarsa gelecekte sosyolog olma olasılığı daha yüksek olan bebekler …
Çocuklarımız “beyaz kağıt” gibidir. Yazdığımızı okuruz. Çocuklarınız için güzel, eğlenceli, sevgi dolu bir çocukluk geçirin. Bu Beyaz Kitaplara okumaktan zevk alacağınız cümleler yazın ve ileride bunları keyifle okuyun. Ve onları suçlamaya ara vererek kendinizi suçlamaya zaman ayırın… !!!
Aydan Sabirli
Hazar Üniversitesi, Psikoloji Fakültesi 4. sınıf öğrencisi
psychotest.az
