Bulimia, kontrolsüz büyük miktarlarda yemek yeme ve bu süreci sürdürmede güçlükle karakterizedir.
Belirtiler genellikle erken ergenlik döneminde ortaya çıkar ve genellikle uzun süreli bir diyetten sonra başlar. Pişirme işlemi genellikle yaklaşık iki saat sürer. Bazı kişilerde bu süreç kısa aralıklarla birkaç gün sürebilir. Bulimikler aç olmadıklarında yemeye başlarlar ve süreç midelerinin dolduğunu hissedene kadar devam eder.
Yeme bozukluğu olan kişilerin yaklaşık% 5’i bulimiden muzdariptir.
Ana Özellikler:
- Düzenli kontrolsüz, aşırı yeme atakları
- Aşırı yemek yeme sırasında veya sonrasında düşük ruh hali, depresif ruh hali
- Diğer yeme bozukluklarından farklı olarak, yemek sonrası kusma, açlık veya aşırı egzersiz yaşamazlar.
- Bulimia hastası insanlar suçluluk ve depresyon duygularıyla mücadele ederler. Bu insanlar kompülsif yeme ve özdenetim eksikliğinin sonuçları konusunda son derece endişe duyuyorlar. Bu süreci durdurmak isteseler de yapamayacaklarından korkuyorlar.
Bulimia’nın öne çıkan özellikleri:
Bu insanlar sorundan sürekli utanırlar ve yemek yeme sürecini düzenli olarak gizlemeye çalışırlar. Başkalarının dikkatinden kaçınarak bunu genellikle gizlice yapmaya çalışırlar. Çoğu bulimik aşırı kiloludur ve obeziteden muzdariptir. Ancak küçük bir kısmı regular ağırlıktır.
Bulimiklerde davranışsal belirtiler:
- Ne yediğinizi kontrol etmede ve süreci devam ettirmede güçlük
- Çok miktarda yemek yemeyin
- Dolu olsanız bile yemeye devam etmeyin
- Sonra yemek için yiyecekleri saklayın
- Başkalarıyla birlikte regular şekilde yiyin, ancak yalnızken fazla yemeyin
- Gün içinde planlanmamış öğünlerde yoğun yemek yeme
Duygusal belirtiler:
- Yemek sırasında stres veya gerginliğin azaltılması
- Yediği yiyecek miktarı konusunda utanç duyuyor
- Yemek sırasında otomatik modda olduğu gibi yiyin
- Doygunluk eksikliği eylemi
- Yemek sonrası suçluluk ve depresyon
- Kilo ve yeme alışkanlıklarını kontrol etme çaresizliği
Etkileri:
Bulimia, fiziksel, duygusal ve sosyal alanlarda çeşitli sorunlara yol açar. Bu insanlar diğerlerinden daha fazla organik problemler, stres, uyku bozuklukları ve intihar düşünceleri yaşarlar. Depresyon, anksiyete-nevrotik bozukluk ve bağımlılık gibi yaygın yan etkiler vardır. Ancak asıl belirti kilo alımıdır.
Sebepler:
Odim, bulimiden muzdarip kişinin genleri, deneyimleri ve duyguları üzerinedir.
Biyolojik nedenler:
Çalışmalar, gıdaya bağlı gen mutasyonlarının meydana geldiğini ve açlık ve tokluk dürtülerinin hipotalamusa (iştahı kontrol eden alan) iletilmediğini göstermiştir. Son araştırmalar, düşük serotonin seviyelerinin kompülsif yemede anahtar rol oynadığını göstermektedir.
Sosyal ve etnik nedenler:
İnce olmanın sosyal baskıları, bulimiklerin utanmasına ve dolayısıyla duygusal olarak yemek yemesine neden olur. Bazı ebeveynler yiyecekleri rahatlamak, çocuklarını belirli davranışlardan uzak tutmak veya onları ödüllendirmek için kullanırlar. Vücutları ve ağırlıkları nedeniyle ciddi şekilde eleştirilen çocuklar, çocukluk döneminde cinsel istismara uğramış olanlar kadar savunmasızdır.
Psikolojik nedenler:
Depresyon ve yeme bozuklukları birbiriyle ilişkilidir. Çoğu bulimik, işlemden önce ve sonra depresif ve dürtüsel eğilimleri kontrol etmede, ifade etmede veya yönlendirmede sorun yaşar. Düşük benlik saygısı, yalnızlık veya vücut dismorfobik bozukluklar (kişinin görünüşünden memnuniyetsizlik) bulimiye yol açabilir.
