Sahnedeyken CRISPR yöntemiyle kendi DNA’sını düzenleme teşebbüsünde bulunan beden hacker’ı Josiah Zayner yaptığı şeyden biraz pişman olduğunu söyledi.
Tıp tarihi kendi üzerinde deney yapanların hikayeleriyle dolu. 1961 yılında Victor Herbert adlı kişi kendini haftalarca folik asitten mahrum bıraktı. (Besin değerini ortadan kaldırmak için yemeklerini kaynatıyordu). Sonunda folik asidin beslenmenin önemli bir parçası olduğunu görmüş oldu. Ondan 20 yıl sonra Barry Marshall, Helicobacter pylori bakterisi yiyerek mide ülserinin sebebinin o olduğunu ortaya koydu. Marshall 2005 yılında bir Nobel ödülü kazandı. Bu hikayeler bilimin ilerleyişi açısından son derece önemli.
Tabii biz insanlar olumlu sonuçlanan hikayeleri yüceltmeye meyilli oluyoruz. İnsanların kendileri üzerinde deneyerek keşfettiği önemli olaylar sırasında en azından bir avuç insanın zehirlendiğini, hastalandığını, yaralandığını ve hatta öldüğünü tahmin etmek pek de zor değil.
Beden hacker’larının günümüzdeki şartları daha ağır. Çünkü geçtiğimiz yıllardaki beden hacker’larınızın sahip olmadıkları bazı önemli şeylere sahipler; daha güçlü araçlar (daha fazla zarar görme ihtimalini de artırabilir) ve bilinirliklerini artırmalarını sağlayan internet.
İlk olarak kendi fekal transplantasyonunu gerçekleştirerek medyanın ilgisini çeken, daha sonra da bir konferansta sahnedeyken CRISPR tekniğiyle kendi DNA’sını düzenlemeye çalışan beden hacker’ı Josiah Zayner, kendini hem bilimci hem de sosyal aktivist olarak tanımlıyor. Kendi kendinize gen düzenleme işlemi yapmanızı sağlayan kitler satan bir de şirketi olan Zayner’in amacı, bilimi demokratikleştirmek ve potansiyel olarak devrim niteliğindeki teknikleri geniş kitlelerin seviyesine indirmekti. Ancak Zayner yakın zamanda yaptığı açıklamayla bir miktar pişmanlık yaşadığını açıkladı. The Atlantic‘ten Sarah Zhang ile röportaj yapan Zayner, yaptığı şeyden bir miktar pişmanlık duyduğunu, eninde sonunda birilerinin canının yanacağını bildiğini söyledi.
Zayner eğitimli bir bilimci. Biyokimya ve biyofizik alanlarında doktoraları var. Kendi üzerinde yaptığı deneylerle ne gibi riskler aldığının da farkında. Ancak diğer beden hacker’larına bakan Zayner bazılarının hareketlerini biraz fazla cesur buluyor. Şubat ayının ilk günlerinde, Ascendance Biomedical’ın CEO’su Aaron Traywick, Texas’ta katıldığı bir konferans sırasında uçuk tedavisi için daha önce test edilmemiş bir gen terapisini kendine uyguladı. Geçtiğimiz Ekim ayında Tristan Roberts kendine HIV için test edilmemiş bir iğne yaptı.
Beden hacker’ları internet konusunda dikkatli olmalı
Stanford Üniversitesi’nde çalışan biyoetikçi Hank Greely Gizmodo‘ya verdiği röportajda “Eğer Roberts gerçekten kendine kendi ürettiği bir aşı yaptıysa umarım başına bir şey gelmez. Eğer gelirse de Darwin Ödülü (çok saçma sebeplerle ölen kişilere verilen ödüller) için sıraya girmiş olur.” dedi.
Brian Hanley ve Elizabeth Parrish adlı beden hacker’ları da yaşam sürelerini uzatma teşebbüsüyle gen terapisi denedi. Kendi bedenlerinde deney yaparken daha dikkatli davranan mantıklı beden hacker’ları, sırf meşhur olmak için tehlikeli işler yapanların yüceltilmesi konusunda öfkeli. Bu zamana kadar yapılan çalışmaların işe yarayıp yaramadığı net değil. Beden hacker’larından birkaçı illa ki her denemenin olumlu sonuçlanmasını beklemediklerinin altını çiziyor. Hem en azından hiçbiri ölmedi. Dünyada Herbert ya da Marshall gibiler için hala yeterince yer var. Ancak beden hacker’ları riskli deneylerinin ne kadarını çevrimiçi ortamda yayılmak üzere paylaşacakları konusunda dikkatli olmak zorundalar.
Kaynak: https://www.dunyahalleri.com/beden-hackerlari-kendini-sorguluyor/
