O olmasaydı,
bizler Atatürk’ü sadece tarih sayfalarına yazdırdığı zaferlerinden tanıyacaktık. Hangi savaşa gitti, ne stratejiler uyguladı, kimlerle anlaşmalar yaptı.
Ama onun sayesinde hangi türküleri sever, hangi kadını daha çok sevdi,
rakısını nasıl içti, kime güvendi, kimden vazgeçti hepsini öğrendik.
Çünkü o bizlerin Atatürk hafızası oldu.
Bugün Atatürk’ü tanımamızda, onu bu kadar sevmemizde en önemli etkendi.
Çocukluğundan başlayıp, son nefesine kadar.
Attığı her adımda, verdiği her kararda yanındaydı.
Bu öyle bir sadakatti ki şimdilerde çevrenize baktığınızda göremezsiniz.
Birlikteyken canım cicim diyenler, ayrılınca ben onu zaten sevmezdim deyip kötüleyenler, kandırılanlar her yerde.
Ama bir de böyle dostluklar var. Çıkarların olmadığı, anlık değil; koca bir ömürde hiç bozulmadan devam eden dostluklar.
Salih Bozok’u Atatürk’süz,
Atatürk’ü de Salih Bozok’suz anmak ayıp olur.
Buyrun…
