Çocuklar, özelliklerine bağlı olarak bilgilerini ölçmek için testlere farklı tepki verirler.
Çocukları sınav stresinden korumakla sorumlu olan tek kişi onlar değil, aynı zamanda ailelerin ve öğretmenlerin de büyük bir sorumluluğu var.
Başarısızlıktan korkan çocuklar, sınav öncesinde, sırasında ve sırasında çok farklı belirtiler gösterebilirler. Bu semptomlar psikolojik veya fizyolojik olabilir. Bu zorlukların üstesinden gelmek için ebeveynlerin ve öğretmenlerin bu semptomları önceden tahmin etmeleri önemlidir. Çünkü çocuklar zorlukları ifade etmekte yetişkinlere göre daha fazla güçlük çekerler.
Çocukların yüksek düzeyde sınav stresi yaşadığını nereden biliyoruz?
Çocuklarınız aşağıdaki belirtilerden herhangi birine sahipse, çocuk aşırı sınav stresi yaşıyor demektir.
- Düşünceleri toplayıp ifade edememe.
- Öğrendiklerinizi unutmak ve yazamamak.
- Dikkat edememe.
- Soruları anlamada güçlük.
- Hızlı kalp atımı.
- Ellerin titreşimi, sıcak çarpması ve baş dönmesi.
- Mide bulantısı ve baş ağrısı.
- Gerginlik ve gerginlik.
- Güvensizlik ve olumsuz düşünme.
- Korku duyguları.
Ancak bu semptomlardan bazıları mevcutsa, bunların üstesinden nasıl gelinir? Ebeveynler çocuklarına nasıl yardım edebilir?
- Öncelikle çocuklarda bu kaygıyı tamamen ortadan kaldırmak gerekli değildir. Anahtar, onlara bu heyecanı nasıl yöneteceklerini öğretmektir. Çocuk bir şeyden heyecan duymuyorsa, bu onun umrunda olmadığı anlamına gelir. Bu durumda motive olmak imkansızdır. Sorumluluk duygusu ve heyecan duymak, o işi iyi yapmamızın sebeplerinden biridir. Çocuk bir görevden heyecan duyuyorsa, bu göreve daha çok istek ve önem verdiği anlamına gelir ve öğrencinin onu daha iyi yapmasının nedeni budur. Kaygılarını elimizden geldiğince azaltmak bizim sorumluluğumuzdur.
- İkincisi, çocuğun zamanı doğru kullanmasına yardımcı olun. Yazacakları sınav soruları için ayrılan sürenin yeterli olmayacağını düşünen öğrenciler bazen paniğe kapılırlar. Zamanı doğru bölmek için, verilen sürenin tüm soruları sonuna kadar okuyacak ve cevaplayacak yeterli zamanı olacak şekilde hesaplandığını düşünmek gerekir. Bu yasa, çocukların bilgi düzeyini dikkate alacak şekilde ayarlanmıştır. Tamamen rahat bir şekilde yapmak ancak zamanı doğru bölerek mümkündür.
- Üçüncüsü, sınav öğrencinin karakterini değil okuryazarlığını ölçer. Çocuk bu testin okuryazar olmayan doğasının ölçüldüğünü ve bu testin sonuçlarına göre değerlendirileceğini düşünüyorsa. heyecanı artıyor. Sınav sonucunda kendini “değersiz ve yetersiz” gören bir çocuk, kendine olan güvenini kaybedecek ve sınav korkusu artacaktır. Burada da sorumluluk büyükanne ve büyükbabalara düşüyor. Ebeveynin sonucu ne olursa olsun, çocuğun çektiği acı değerlendirilmelidir. Çünkü elinden gelenin en iyisini yapan ancak düşük sonuç veren bir çocuk etrafındakiler tarafından azarlanırsa kendini çok çaresiz hissedecektir.Önce çocuğun acısı değerlendirilmeli ve sonra sorun ele alınmalıdır.
Elvira Karimova
Psikoloji ve Danışmanlık Merkezi Psikoloğu
Pcc.az
